06 sie GDY DZIECKO IDZIE DO PRZEDSZKOLA
Drogi Rodzicu! Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Należy dołożyć wszelkich starań aby był on wspominany jako jeden z najradośniejszych okresów jego życia.
Zanim podejmiesz decyzję o wysłaniu dziecka do przedszkola spróbuj wcześniej popracować nad takimi umiejętnościami jak:
– radzenie sobie z czynnościami samoobsługowymi (jedzenie, ubieranie się, mycie, załatwianie potrzeb fizjologicznych, zabawa z rówieśnikami…)
Pamiętaj – w rozmowach o przedszkolu podkreślaj jego dobre strony. Pozwól aby dziecko się mogło wyżalić, podtrzymuj je na duchu. Dziecko powinno wiedzieć, że w sytuacjach trudnych może zaufać swojej pani tak samo jak mamie.
Utrwalaj w domu wiedzę i umiejętności zdobyte w przedszkolu, pracuj z dzieckiem szczególnie w tych dziedzinach, które sprawiają mu najwięcej trudności.
Nie podejmuj za dziecko decyzji dotyczących jedzenia. Jeśli dziecko nie ma alergii na potrawy, warto je zachęcić do ich zjadania.
Nawiąż kontakt z wychowawcą grupy. Pamiętaj, że opinie i uwagi nauczycielek, szczególnie te trudne do zaakceptowania wynikają z troski o dziecko.
DOBRE RADY:
– Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku się rozebrać, pocałuj je i wyjdź, przekazując maluszka nauczycielowi.
– Nie zabieraj dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu. Wystarczy, że zrobisz to raz a będzie wiedziało, że łzami może wszystko wymusić.
– Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz. Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupstwa, lecz raczej nagroda. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
– Kontroluj, co mówisz. Zamiast „już możemy wracać do domu”, powiedz „teraz możemy iść do domu”.
– Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co zdarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.
– Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, która dziecko zna.
– Staraj się określić, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie. Nie mów „Przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedz: „ Odbiorę cię z przedszkola po obiedzie/podwieczorku”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by dotrzymywać słowa!
– Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że dziecko płacze. Takie zachowania są u dziecka rozpoczynającego funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym zupełnie normalne. Jednak, kiedy zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie w sytuacji pozostawiając go w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to powoduje stres.
– Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi od sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując uwagę dziecka czymś miłym i pozytywnym.
– Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, jak ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela sprawia, że dziecko odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.
– Wszystkie wątpliwości i pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko widząc, że rodzic rozmawia z nauczycielem, czuje się bezpiecznie.
Rodzicu! Bądź konsekwentny. Nie przerywaj rytmu chodzenia do przedszkola, gdyż przedłuży to tylko okres adaptacji. Dziecko powoli zrozumie, że przedszkole jest jego obowiązkiem i wkrótce będzie uczęszczać do niego z przyjemnością.
mgr Jolanta Szczepańska