Najnowsze wpisy
23 września, 2023fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
default
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka
fot. Dominik Janus / @zawierciezlotuptaka [...]
23 września, 2023Dnia 20.09.2023 r. na boisku sportowym na przedszkolaków czekała fantastyczna niespodzianka. W ramach realizacji projektu pn ,,Fajnie się bawimy, dzień swój obchodzimy” realizowanego w ramach programu FIO – Małopolska Lokalnie dzieci z okazji swojego święta ,,Dnia Przedszkolaka” uczestniczyły w wielu atrakcjach. Radości było co niemiara, wszyscy świetnie się bawili. Były szaleństwa na dmuchanych zamkach, odwiedziny maskotek z ulubionych bajek , bańki mydlane, łowienie rybek, tor przeszkód przygotowany przez trenerów i zabawy z wykorzystaniem chusty animacyjnej. Dzieci wzięły udział w konkursie plastyczno – sensorycznym, podczas którego powstały prace plastyczne z wykorzystaniem farb do malowania palcami. Na zakończenie każdy z uczestników otrzymał pamiątkowy upominek – plecaczek do samodzielnego pokolorowania, a wygrane zespoły- nagrody w postaci gier ruchowych i klocków. Zmęczone dniem pełnym wrażeń dzieci posiliły się przygotowanym poczęstunkiem. To był dzień pełen wrażeń, który w pamięci naszych przedszkolaków zostanie na długo.
Sfinansowano przez @malopolskalokalnie ze środków #NOWEFIO @narodowyinstytutwolnosci @KomitetPozytku, @powiatoswiecimski, @wwwKrakowPL [...]
23 września, 2023Szanowni Państwo,
Zapraszamy serdecznie do uczestnictwa w Programie Zajęć Drużyny Kangura® od PRZEDSZKOLIADA.PL.https://drive.google.com/file/d/13iCC6un6qu89hyvYlfHzK5II-6xZhcgH/view?usp=sharing
Zapisy odbywają się na www.przedszkoliada.pl/zapisy. Obowiązuje kolejność zgłoszeń. Wszelkie informacje otrzymają Państwo drogą mejlową, po zapisaniu dziecka.
W linku znajduje się folder ogólnopolskiego systemu rozrywki ruchowej PRZEDSZKOLIADA.PL, realizowanego z udziałem 80 000 Aktywnych Przedszkolaków, w ponad 400 miastach w Polsce: https://drive.google.com/file/d/1XIe20gjbP2mQjwfEzhr62zTSbtv5HLvB/view
Uczestnictwo w Programie Zajęć Drużyny Kangura® kosztuje 54 zł/miesięcznie, płatne z góry, do 10-go dnia miesiąca.
Poniżej więcej informacji o Programie Zajęć Drużyny Kangura® od PRZEDSZKOLIADA.PL:
Drużyna Kangura®, to 4 lata podróży po świecie (Powerkuli), w tym świecie sportu. Zawodniczki i zawodnicy Drużyny Kangura® podróżując z głównym bohaterem, czyli czerwonym Kangurem z Australii i jego sześcioma Zwierzo-Przyjaciółmi reprezentującymi pozostałe kontynenty, poznają wszechstronny rozwój ruchowy i podstawy piłki nożnej, siatkówki, koszykówki i piłki ręcznej. Dodatkowo rozwijają wyobraźnię i wiedzę o planecie.
Program realizowany jest w dwóch grupach wiekowych; 3-4 latków i 5-6 latków.
Z każdym odcinkiem programu zajęć, dzieci nabywają kolejnych umiejętności ruchowych i sportowych, a co najważniejsze, spontanicznie kształtują u siebie zainteresowanie ruchem i zaspokajają naturalną potrzebę aktywności fizycznej, biorąc udział w misjach i przygodach na siedmiu kontynentach Powerkuli.
Nazwa programu zajęć „Drużyna Kangura” zobowiązuje. Umiejętność współpracy w grupie i działanie w zgodzie na rzecz grupy stanowią integralny element programu.
Pierwszy etap programu tworzy zainteresowanie przedszkolaków aktywnością fizyczną i zabawą w ruch i sport. Etap drugi, służy utrzymaniu ciągłości aktywności fizycznej dzieci i rozwijaniu ich umiejętności w zakresie wszechstronnego rozwoju ruchowego i podstaw sportów z piłkami (piłka nożna, koszykówka, siatkówka, piłka ręczna).
Korzystając z szerokiego wachlarza form i treści, dążymy do osiągnięcia celu nadrzędnego, jakim jest ukształtowana potrzeba podejmowania aktywności fizycznej przez dzieci teraz i w przyszłości.
Program Zajęć Drużyny Kangura® w sposób systemowy i cykliczny przeciwdziała otyłości i zapobiega zwolnieniom z WF.
Rozrywka ruchowa sprawia, że dzieci; bawią się, współkreują, uczą, rozwijają fizycznie, poszerzają swoje horyzonty i co niezwykle ważne na tym etapie wiekowym – wszyscy wygrywają!
Rodziców zainteresowanych zapewnieniem dzieciom na zajęcia stroju Drużyny Kangura®, czy umacnianiem więzów rodzinnych poprzez wspólną zabawę w grę planszową lub grę karcianą Drużyny Kangura®, zapraszamy na www.sklepkangura.pl.
Zapraszamy w Aktywną Podróż po Powerkuli z Kangurem i jego Zwierzo-Przyjaciółmi.
W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości, proszę o kontakt mejlowy: biuro-krakow@przedszkoliada.pl lub telefoniczny 575 737 802.
HURA! HURA! DRUŻYNA KANGURA!
Z poważaniem
Karolina Chudy / Lokalny Dział Administracji [...]
23 września, 2023Drodzy Rodzice,
informuję, iż od października wszystkie nasze dzieci w Przedszkolu im. Jasia i Małgosi w Kluczach przechodzą na picie wody z bidonów.
Dlaczego taka decyzja?
Decyzja zapadła po konsultacjach z pracownikami Sanepidu, którzy nie mają przeciwwskazań. Jednak dano pewne wskazówki. Dzieci przynoszą podpisane bidony, które następnie zabierają do domu po zakończeniu dnia w przedszkolu. Rodzic dba o czystość tego bidonu. Może to być zwykła butelka plastikowa, butelka z filtrem – typu Dafi, może być butelka ze stali nierdzewnej. Nie może być szklana. Do bidonu wlewamy tylko wodę, nie mogą to być soki, herbatki i inne przeciery czy musy.
Informacja ta dotyczy wszystkich grup naszego przedszkola, przechodzimy na zachowania ekologiczne. Oczywiście w przypadku gdy dziecko zapomni buteleczki, wówczas będzie piło wodę z kubeczka plastikowego. Każde dziecko pije wodę na żądanie. Zakupujemy wodę w butelkach 5l.
Kubeczki plastikowe często są gniecione przez dziecko, przez co może się polać wodą, należy wówczas taki kubek wymienić na nowy. Mamy w przedszkolu 146 dzieci, a korzystając z tych kubeczków w ciągu 1 dnia, produkujemy bardzo wiele śmieci z samych kubeczków. Licząc, że w ciągu dnia wyrzucimy 200 kubków dziennie, to w skali tygodnia będzie ich już 1000 szt., a w skali miesiąca 4000-5000 szt. Natomiast w skali 10 miesięcy będzie to 43 000 szt. kubeczków plastikowych.
Od lat na zajęciach wyjaśniamy dzieciom czym jest ekologia? Można oczywiście wyrecytować im regułkę, ale może lepiej pojmą w czym rzecz na podstawie przykładów i zachowań? Wówczas zrozumieją, że troska o planetę jest ważna i będą o nią należycie dbali. Warto, żeby dowiedziały się, że ekologia bada wpływ ludzi na środowisko, ale też, że ludzie mogą wiele zrobić sami, aby środowiska nie niszczyć. Dzieci muszą wiedzieć, że jeżeli ludzie będą myśleć tylko o swoim komforcie, to nic dobrego z tego nie wyniknie. Będziemy mieć wtedy zanieczyszczone morza i rzeki, góry śmieci będą zaglądać do okien naszych domów. Zwierzęta prawdopodobnie znikną, bo wytniemy im lasy i zaśmiecimy wody.
Jest kilka pomysłów jak zaszczepić ekologiczne zachowania wśród dzieci. Razem z dzieckiem dbajmy o środowisko.
1. Oddawajmy zabawki innym, a nie wyrzucajmy;
2. Segregujmy śmieci;
3. Używajmy lancz boxa lub śniadaniówki, zamiast foliowych torebek;
Możemy objaśnić dziecku, że nawet takie małe rzeczy jak, nie korzystanie z woreczków jednorazowych lub papierów śniadaniowych do zapakowania posiłku do szkoły, w skali roku mogą zmienić bardzo dużo. W zamian za to dziecko może wybrać sobie pojemnik wielorazowy lub śniadaniówkę w którym zabiera do szkoły drugie śniadanie
4. Idąc na spacer, zbierajmy śmieci po drodze.
Wspólny spacer po lesie podczas którego razem zbieracie śmieci również świetnie podziała na wyobraźnię dziecka. Po pierwsze samo nie będzie śmiecić, kiedy zda sobie sprawę z tego, jak dużo pracy wymaga posprzątanie lasu w ten sposób. Po drugie będziecie mieć, chociaż przez chwilę, wolną od śmieci okolicę. Taki spacer to również świetna okazja, żeby porozmawiać z dzieckiem o ekologii. Włączajmy się w akcje sprzątania Ziemi lub chociaż naszej najbliższej okolicy;
5. Zbieranie nakrętek;
Kolejna ciekawa akcja angażująca dzieci to zbieranie plastikowych nakrętek. Dzieci nie tylko uczą się segregacji śmieci, ale też wspierają dzięki temu cele charytatywne. Nakrętki plastikowe skupowane są przez firmy recyklingowe, a zebrane dzięki temu fundusze służą podopiecznym fundacji charytatywnych.
6. Oszczędzanie wody;
Ten punkt dotyczy uświadomieniu dziecku, ze nie musi brać kąpieli w pianie codziennie. Taki relaks można sobie zrobić co jakiś czas, a na co dzień wybierać prysznic. Takie działania oszczędzają wodę dla naszej planety, której zasoby już się wyczerpują. Możesz też pomyśleć o tym, że w przypadku dwójki dzieci fajnym rozwiązaniem jest wspólna kąpiel – wówczas zużywać tylko jedną partię wody.
7. Wody? Nie dziękuję, mam swoją.
Picie wody jest ważne i bardzo dobrze jeżeli dziecko lubi ją pić i wybiera zamiast kolorowych napojów i soczków. Warto jednak uświadomić mu, że bardziej ekologiczne jest picie wody filtrowanej, a nawet takiej wprost z kranu, niż tej butelkowanej. Dzięki temu mnóstwo pustych butelek nie trafi niepotrzebnie na wysypisko śmieci. Możemy zaopatrzyć dziecko w bidon i od najmłodszych lat przyzwyczajać do tego, że picie można zabrać ze sobą z domu.
Jaki bidon jest najzdrowszy?
Najzdrowszy bidon to taki, który jest wykonany z materiałów bezpiecznych dla zdrowia, takich jak bez-BPA plastik lub stal nierdzewna. Ważne jest również, aby bidon był łatwy do czyszczenia, aby zapobiec gromadzeniu się bakterii.
Jak myć plastikowy bidon?
Umyj oba elementy delikatnym płynem do mycia naczyń i wodą, za pomocą szczotki do butelek wyszoruj wnętrze bidonu, dokładnie przepłucz bidon i nakrętkę, odwróć bidon do góry nogami i pozostaw do wyschnięcia. Myj butelkę codziennie.
Czy metalowe butelki są lepsze na wodę niż plastikowe?
Produkty ze stali nierdzewnej są najlepszym wyborem w przypadku butelek do picia. Mają znacznie mniejszy wpływ na środowisko, są lepsze dla zdrowia, lepiej utrzymują temperaturę zarówno ciepłą jak i zimną, są trwalsze, wytrzymują dłużej i są bardziej opłacalne.
Pozytywny jest też fakt, że w tak wielu przypadkach producenci, oprócz oferowania nam stylowego i praktycznego naczynia na wodę, pozwalają nam działać ekologicznie i odpowiedzialnie. Dzięki odpowiednim wyborom możemy troszczyć się nie tylko o środowisko, ale również o drugiego człowieka.
Bądźmy więc ekologiczni i dbajmy o nasze środowisko. Zacznijmy od zaraz!
Z poważaniem
Dyrektor Przedszkola im. Jasia i Małgosi w Kluczach
Ewelina Maryszewska – Polan [...]
18 września, 2023Na świecie Międzynarodowy Dzień Kropki rozpoczął się od książki Petera Reynoldsa „The Dot”, która opowiada historię Vashti, dziewczynki przekonanej, że nie potrafi rysować. Dzięki inspiracji i zachęcie ze strony nauczycielki Vashti odkrywa w sobie moc kreatywności. Moc drzemiącą w każdym z nas.
Jest to święto kreatywności, odwagi i zabawy. Także w naszym przedszkolu dołączyliśmy się do tej wspaniałej inicjatywy. Tego dnia w salach, w bibliotece i w ogrodzie przedszkolaki mogły wziąć udział różnorodnych zabawach pomagających dzieciom odkryć talenty, poznać swoje mocne strony i je zaprezentować.
Wspierajmy dzieci w poszukiwaniu talentów i budowaniu wiary we własne siły!!! [...]
12 września, 2023“Policjant to naprawdę przyjaciel nasz bliski.Przyjaciel, który myśli życzliwie o wszystkich.Myśli o bezpieczeństwie na ulicy i w domu,Zawsze spieszy z pomocą, kiedy trzeba komuś pomóc.”
W czwartek 7 września nasze przedszkole odwiedziła Pani Policjantka. Celem wizyty było omówienie zasad bezpieczeństwa w sytuacji trudnej. Policjantka zwróciła uwagę dzieci na różnego rodzaju zagrożenia: na ulicy, na podwórku, w domu, w kontaktach z osobami nieznajomymi, podając przy tym sposoby ich unikania. Przypomniała dzieciom o konieczności korzystania z fotelika podczas jazdy samochodem, używania kasku na rowerze, oraz o noszeniu elementów odblaskowych. Ze strony przedszkolaków padały pytania o codzienną pracę policjantów. Po tej wizycie dzieci już wiedzą, że policjant to osoba, do której w każdej niebezpiecznej sytuacji można zwrócić się o pomoc. [...]
27 sierpnia, 2023Pierwszy dzień w Przedszkolu
Drodzy Rodzice!
Na pierwszy dzień w przedszkolu (01.09.2023) prosimy przygotować dla dzieci:
– pantofelki na jasnej podeszwie, które dziecko potrafi samodzielnie założyć (trwale podpisane markerem);
– 2 komplety ubranek na przebranie w worku materiałowym, (trwale podpisane – zarówno worek jak i ubrania) – spodnie (getry), majteczki, skarpetki, koszulka;
worek należy zostawić w szatni w półeczce dziecka;
– pudełko chusteczek higienicznych (wyciąganych);
– paczkę chusteczek mokrych, nawilżanych;
Prosimy o zwrócenie uwagi na to, żeby elementy garderoby były podpisane imieniem oraz nazwiskiem dziecka (za pomocą pisaka permanentnego lub specjalnych naklejek).
Informacje o pozostałych przyborach będą przekazane na organizacyjnych zebraniach grupowych, które odbędą się dnia 04.09.2023 r. o godz. 16.30.
(Osoby biorące udział w zebraniu proszeni są o wzięcie ze sobą zmiennego obuwia!). [...]
23 sierpnia, 2023Listy dzieci przyjętych do Przedszkola im.Jasia i Małgosi z podziałem na grupy, udostępnione będą od godziny 8.00 na tablicy informacyjnej w wiatrołapie przedszkola w dniu 28.08.2023 r. Zapraszamy [...]
6 sierpnia, 2023Drogi Rodzicu! Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Należy dołożyć wszelkich starań aby był on wspominany jako jeden z najradośniejszych okresów jego życia.
Zanim podejmiesz decyzję o wysłaniu dziecka do przedszkola spróbuj wcześniej popracować nad takimi umiejętnościami jak:
– radzenie sobie z czynnościami samoobsługowymi (jedzenie, ubieranie się, mycie, załatwianie potrzeb fizjologicznych, zabawa z rówieśnikami…)
Pamiętaj – w rozmowach o przedszkolu podkreślaj jego dobre strony. Pozwól aby dziecko się mogło wyżalić, podtrzymuj je na duchu. Dziecko powinno wiedzieć, że w sytuacjach trudnych może zaufać swojej pani tak samo jak mamie.
Utrwalaj w domu wiedzę i umiejętności zdobyte w przedszkolu, pracuj z dzieckiem szczególnie w tych dziedzinach, które sprawiają mu najwięcej trudności.
Nie podejmuj za dziecko decyzji dotyczących jedzenia. Jeśli dziecko nie ma alergii na potrawy, warto je zachęcić do ich zjadania.
Nawiąż kontakt z wychowawcą grupy. Pamiętaj, że opinie i uwagi nauczycielek, szczególnie te trudne do zaakceptowania wynikają z troski o dziecko.
DOBRE RADY:
– Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku się rozebrać, pocałuj je i wyjdź, przekazując maluszka nauczycielowi.
– Nie zabieraj dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu. Wystarczy, że zrobisz to raz a będzie wiedziało, że łzami może wszystko wymusić.
– Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz. Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupstwa, lecz raczej nagroda. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
– Kontroluj, co mówisz. Zamiast „już możemy wracać do domu”, powiedz „teraz możemy iść do domu”.
– Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co zdarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.
– Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, która dziecko zna.
– Staraj się określić, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie. Nie mów „Przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedz: „ Odbiorę cię z przedszkola po obiedzie/podwieczorku”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by dotrzymywać słowa!
– Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że dziecko płacze. Takie zachowania są u dziecka rozpoczynającego funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym zupełnie normalne. Jednak, kiedy zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie w sytuacji pozostawiając go w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to powoduje stres.
– Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi od sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując uwagę dziecka czymś miłym i pozytywnym.
– Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, jak ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela sprawia, że dziecko odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.
– Wszystkie wątpliwości i pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko widząc, że rodzic rozmawia z nauczycielem, czuje się bezpiecznie.
Rodzicu! Bądź konsekwentny. Nie przerywaj rytmu chodzenia do przedszkola, gdyż przedłuży to tylko okres adaptacji. Dziecko powoli zrozumie, że przedszkole jest jego obowiązkiem i wkrótce będzie uczęszczać do niego z przyjemnością.
mgr Jolanta Szczepańska [...]
2 kwietnia, 2023Wyniki rekrutacji na rok szkolny 2023/2024 do wiadomości publicznej podane są w dniu 03 kwietnia 2023 r., na tablicy informacyjnej w głównym holu Przedszkola im. Jasia i Małgosi w Kluczach.
Do dnia 14 kwietnia do godziny 15.00 rodzice kandydatów zakwalifikowanych do Przedszkola im. Jasia i Małgosi w Kluczach mają obowiązek złożyć POTWIERDZENIE WOLI bezpośrednio w przedszkolu, w godzinach od 7.00 – 15.00.
Niezłożenie POTWIERDZENIA WOLI w powyższym terminie spowoduje nieodwołalne skreślenie dziecka z listy kandydatów zakwalifikowanych na rok szkolny 2023/2024. Wzór POTWIERDZENIA WOLI do pobrania w sekretariacie placówki.
“LISTY KANDYDATÓW PRZYJĘTYCH” i “LISTY KANDYDATÓW NIEPRZYJĘTYCH” do Przedszkola im. Jasia i Małgosi w Kluczach będą podane do publicznej wiadomości na tablicy ogłoszeń w holu placówki w dniu 21.04.2023r. !!! [...]
27 lutego, 2023Rozwój motoryczny i samodzielność.
Dziecko 3 letnie maszeruje, biega, skacze, przez chwilę stoi na jednej nodze. Coraz lepiej planuje ruch i potrafi omijać przeszkody. Rzuca, kopie piłkę, jeździ na rowerze biegowym. Potrafi poruszać się po schodach naprzemiennie, stawiając raz prawą nogę ,raz lewą. Lubi i potrafi uczestniczyć w zabawach i aktywnościach uwzględniając ruchy całego ciała. Potrafi kontrolować w ciągu dnia potrzeby fizjologiczne i korzystać z toalety czasem ze wsparciem dorosłego. Samodzielnie myje zęby, twarz, ręce, a następnie wyciera ręcznikiem.. Bez pomocy ściąga prawie wszystkie części ubrania., zdejmuje i zakłada buty. Zdejmuje i zakłada buty. Spożywa posiłki posługując się łyżką i widelcem, pije z kubka, potrafi nalać napój z butelki.
Motoryka mała- samodzielność.
Dziecko w wieku 3 lat potrafi zbudować wieżę z 4-8 elementów, nawleka korale na sznurek. Próbuje ciąć nożyczkami po linii. Dopasowuje fragmenty obrazka, składa obrazek z 2,3 elementów. Zazwyczaj potrafi prawidłowo trzymać kredkę. Rysuje naśladując dorosłego: linie pionowe(od góry do dołu), poziome(od lewej do prawej), ukośne, pojawiają się koła. Dziecko między 3 a 4 rokiem życia rysuje głowonogi. Niezwykle ważne jest na tym etapie stwarzać dziecku możliwości do tych aktywności i chwalić.3 latki trenują sprawność rysując w powietrzu, malując farbami palcami, pędzlem, stemplowanie. Ważne ,aby dzieci polubiły zabawy w rysowanie i aby już na tym etapie przygotowywać do nauki pisania.
Rozwój społeczny i emocjonalny.
Po czasie adaptacji najmłodszy przedszkolak zazwyczaj umie sobie poradzić z separacją od rodziców, choć czasem mogą się pojawiać okresy płaczliwości czy zachwiania poczucia bezpieczeństwa. Dziecko w tym okresie zaczyna sobie uświadamiać, że potrzebuje innych, dlatego samo stara się ich zadowolić i spełnić ich oczekiwania. Buduje relacje z innymi osobami, bezpośredni i otwarcie odnosi się do nauczyciela i stara się podporządkować jego poleceniom. Stara się pomagać w czynnościach przygotowawczych do zajęć i sprzątać po ich zakończeniu. Ważna jest rola dyżurnego, gdzie nauczyciel obserwuje i ukierunkowuje. Około 3 roku życia kształtują się umiejętności społeczne.3 latek używa zwrotów grzecznościowych i ich używa. Jest uprzejmy w stosunku do innych. Okazuje sympatię i miłość najbliższym , upewnia się że jest kochany i lubiany. Zaczyna bawić się z dziećmi i dzielić tym co ma. W odpowiedni sposób korzysta z zabawek i uczy się odkładać je na swoje miejsce. Chętnie bawi się w dom i rodzinę, dzięki czemu trenuje role społeczne i utrwala zasady panujące w grupie. Dzieci 3-letnie wykazują dużą wrażliwość emocjonalną, dlatego mogą pojawiać się lęki nocne, napady złości i agresji. Zdarzają się one z braku zaspokojenia potrzeb .Okres agresji wynika z mechanizmów charakterystycznych dla tego wieku. Zwykle kiedy dziecko ulegnie impulsowi zrobienia komuś krzywdy, jest przerażone bo nie umie jak to przerwać. W takich okolicznościach ważne jest zachowanie dorosłego- spokojnie i stanowczo trzeba powstrzymać dziecko i wyznaczyć mu granice oraz zaproponować inną formę złości. W tego typu sytuacjach sprawdza się przytrzymanie i odizolowanie dziecka od grupy.np. wyjście z nim w spokojne miejsce, umożliwienie mu uspokojenia się i bezpiecznego przeżycia skruchy.
Należy pozwolić aby dziecko odzyskało kontrolę nad swoimi emocjami. Napady złości , silna frustracja świadczy o tym, że słabo radzi sobie z niezaspokajaniem zachcianek i przeżywa porażkę. Jednym z najważniejszych osiągnięć jest umiejętność tolerowania własnej frustracji.
Rozwój poznawczy.
W zakresie percepcji wzrokowej i słuchowej 3 latek potrafi dobrać dwa obrazki na zasadzie tożsamości oraz złożyć układankę z trzech elementów. Potrafi odtworzyć ciąg 3 przedmiotów wg. Wzoru i układać elementy wg wielkości.. Układa proste puzzle i umie dostrzec 4 szczegóły różniące te obrazki. Odpowiada na proste pytania dotyczące wysłuchanego utworu. Zlicza 2, 3 elementy, a także porównuje liczebność zbiorów i używa ze zrozumieniem określeń : mało ,dużo, tyle samo. Klasyfikuje przedmioty wg cechy, np. kolor, wielkość , przeznaczenie. Używa przyimków: na, pod, przed, za ,w. Rozróżnia pojęcia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Zna swoje imię, nazwisko i ile ma lat. Dostrzega zmiany związane z porami roku. Zaczyna rozumieć dobór ubioru do pogody. Coraz lepiej orientuje się w schemacie swojego ciała. Kształci pamięć w trakcie zabaw ,w toku uczenia się piosenek, wierszy, zapamiętywania poleceń i instrukcji.
Język i mowa.
Dziecko 3-letnie powinno prawidłowo wymawiać wszystkie samogłoski oraz spółgłoski: t, d, n, l, k, g, f, w a także głoski z szeregu ciszącego czyli: ś, ź, ć, dź. Może również próbować wypowiadać głoski z szeregu syczącego, czyli: s, z, c, dz. W tym wieku w mowie dziecka pojawiają się substytucje, czyli zamienianie głosek szeregu szumiącego na syczące (np. sz na s). Jest to seplenienie. Również głoska r może być zamieniana na l lub j. Po ukończeniu 3 roku dziecka cechuje tworzenie nowych słów z dwóch wyrazów o podobnym znaczeniu, np. zatelefonić -zatelefonować, zadzwonić. Wypowiedzi malucha powinny składać się już z 3 lub 4 elementów i być zrozumiałe dla otoczenia. Dziecko potrafi wypowiadać krótkie 3 wyrazowe zdania i prowadzić niedługą rozmowę.3-latek chętnie słucha bajek, wierszy, dość szybko uczy się na pamięć.
Wszystkie powyższe zmiany i procesy prowadzą do wyodrębnienia poczucia tożsamości dziecka, to początek kształtowania osobowości, co stanowi podstawę do budowania samoświadomości. Trzeci rok życia to czas, w którym prawidłowo rozwijające się dziecko uzyskuje autonomię i poczucie własnej wartości.3-latek potrafi nawiązywać przyjaźnie i współdziałać. Radzi sobie z rozwiązywaniem problemów samodzielnie lub z pomocą innych. Potrafi efektywnie korzystać z aktywności i zajęć, jest w stanie znieść rozłąkę z rodzicami i wyjść poza ramy środowiska rodzinnego. Szybko adoptuje się w przedszkolu, co stanowi podstawę do pobudzenia jego rozwoju i wzbogacania jego doświadczeń.
Artykuł J. Wiejaczka na podstawie opracowania prof. M. Bogdanowicz [...]
2 lutego, 2023Tempo rozwoju dziecka zależy od wielu czynników i jest ono różne u każdego dziecka. Każda niepokojąca sytuacja u dzieci w podobnym wieku powinna budzić zainteresowanie rodziców i wychowawców. Dzieci, które pierwszy raz przyszły do przedszkola bardzo różnią się w zakresie opanowania czynności samoobsługowych. Maluchy często nie potrafią samodzielnie wykonać czynności samoobsługowych i higienicznych. Należy otoczyć je szczególną opieką i pomocą, zachęcać do podejmowania wszelkich działań i wysiłku. Najbardziej skutecznymi metodami, które wyrabiają u dzieci samodzielność jest pokaz i ćwiczenia. Oprócz zachęty do wykonywania czynności samoobsługowych można zastosować system nagród – zachęci to dziecko do dalszych działań. Dzieci w starszych grupach wiekowych doskonalą swoją sprawność podczas zabaw tematycznych. Dobrze jest dostarczać dziecku różnych rekwizytów, które stworzą możliwość doskonalenia pożądanych sprawności.
Rozwój społeczny i odporność emocjonalna również kształtuje się różnie u każdego dziecka. Trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami mają dzieci nieśmiałe jak i te, które nie potrafią podporządkować się regułom panującym w grupie. Należy na bieżąco korygować takie zachowania, ustalić zasady i normy, zachęcać do rozwiązywania problemu na drodze kompromisu, dostarczać przykładu z literatury, ukazując postawy i zachowania godne naśladowania. Doskonałym wzmocnieniem pozytywnych zachowań jest pochwała dziecka. Dzieci nieśmiałe można wspomagać, np. wyróżnieniem go na tle grupy, innych dzieci, dać mu do zrozumienia, że potrafi ono zrobić coś ciekawego, fajnego co widzą i doceniają inni. Przede wszystkim pozytywne kontakty z rówieśnikami i akceptacja kolegów/koleżanek spowodują, że dziecko chętnie zacznie chodzić do przedszkola i podejmować wszelkie aktywności.
Rozwój intelektualny wraz z pojęciami matematycznymi dobrze jest wspierać poprzez utrwalanie i wykorzystywanie umiejętności matematycznych w różnych sytuacjach życia codziennego. Zabawy ruchowe kształtują orientację w schemacie ciała i przestrzeni a zajęcia plastyczne są doskonałą okazja do utrwalania orientacji na kartce papieru. Opanowanie podstawowych pojęć matematycznych jest najskuteczniejsze gdy dziecko działa na konkretach i wykorzystuje zdobyte już wiadomości w praktyce. Wiele informacji można przekazać dziecku za pomocą symboli, umownych znaków. Dzieciom, które rozpoznają symbole łatwiej będzie nauczyć się znaków działań matematycznych.
Wspomaganie rozwoju mowy – oceny prawidłowej artykulacji i korygowanie wad wymowy powinien dokonywać specjalista – logopeda. Rolą nauczyciela a także rodzica jest wspomaganie rozwoju mowy w zakresie kształcenia percepcji słuchowej, nawyków właściwego oddychania, usprawniania aparatu artykulacyjnego, rozwijanie wypowiedzi słownych.
Rozwijanie percepcji słuchowej – ćwiczenia powinny obejmować kształcenie wrażliwości słuchowej (rozróżnianie i naśladowanie dźwięków, określanie ich źródła, kierunku, natężenia). Przykładowe zabawy to: zagadki słuchowe, wyszukiwanie dwóch przedmiotów wydających taki sam dźwięk, powtarzanie słyszanego rytmu, ćwiczenia rytmiczne przy muzyce itp.) Z dziećmi mającymi trudności w dokonywaniu analizy i syntezy słuchowej powinniśmy prowadzić ćwiczenia wg zasady: najpierw zabawy z wykorzystaniem konkretnych przedmiotów lub ich obrazków, potem stopniowo przechodzimy do materiału werbalnego zachowując ustaloną kolejność: najpierw wyróżniamy zdania, następnie wyrazy w zdaniu, potem sylaby w wyrazie a na końcu głoski. Ćwiczenia rozwijające analizę i syntezę głoskową prowadzimy ze starszymi dziećmi.
Rozwijanie percepcji wzrokowej ma znaczenie w opanowaniu nauki czytania i pisania. Z najmłodszymi dziećmi powinno grać się w loteryjki obrazkowe, porównywać obrazki, układać puzzle składające się z kilku dużych elementów itp. Dzieci starsze powinny dostrzegać drobne szczegóły na obrazkach, układać obrazki pocięte na części różnego kształtu, odtwarzać wg wzoru i z pamięci układy figur, klocków, dobierać w pary jednakowe symbole i znaki.
Sprawność motoryczna dzieci można wspierać poprzez zachęcanie do aktywności ruchowej i udostępnianie sprzętu sportowego. Naturalną formą ćwiczeń są zabawy organizowane na powietrzu, tory przeszkód. Dzieci, pokonując przeszkody ćwiczą zręczność i wytrwałość w dążeniu do celu.
Sprawność manualną i grafomotoryczną stymulować można poprzez: dostarczanie zabawek manipulacyjnych, zachęcanie do wykonywania czynności samoobsługowych, układanie z drobnych elementów (mozaiki, przybijani), gry zręcznościowe, zabawy paluszkowe, nawlekanie na sznurek, lepienie, wydzieranie, wycinanie itp. Należy dzieciom proponować ćwiczenia graficzne na miarę ich możliwości: rysowanie po śladzie, kropkach, obrysowywanie szablonów, kalkowanie, uzupełnianie obrazka liniami poziomymi, pionowymi, ukośnymi.
W rozwoju dziecka należy pamiętać również o poszerzaniu zasobu wiedzy o otoczeniu społecznym i przyrodniczym. [...]
12 stycznia, 2023 Ruch jest takim przejawem życia, który towarzyszy człowiekowi od chwili narodzin. Jest czynnikiem kształtującym organizm człowieka i jego funkcje. Aktywność fizyczna jest szczególnie ważna u dzieci, które znajdują się w fazie intensywnego wzrostu, wzmacniania i doskonalenia. Aktywność powinna być rozwijana już od najmłodszych lat. Ograniczenie aktywności ruchowej jest zdecydowanie niekorzystne, gdyż opóźnia rozwój dziecka.
Należy pamiętać, że aktywność ruchowa to ważny element:
· prawidłowego rozwoju organizmu, jego układów i narządów;
· rozwijania funkcji i wydolności organizmu;
· tworzenia poprawnej postawy i budowy ciała;
· przystosowanie do życia w otaczającym środowisku przyrodniczym i społecznym;
· zapobieganie chorobom;
· rozwoju psychicznego i społecznego;
· terapii wielu zaburzeń i chorób.
Ruch sprzyja także rozwojowi umysłowemu oraz kształtowaniu woli i charakteru. Ruch trenuje nie tylko mięśnie, lecz również umysł i psychikę. Dostarcza doświadczeń przestrzeni, czasu, schematu własnego ciała, koordynacji wzrokowo – ruchowej, wyostrza zmysł wzroku i słuchu. Dzieci w ruchu poznają nowe przestrzenie i jej granice, nie tylko w rozumieniu otoczenia fizycznego, lecz także społecznego. Zespołowe gry i zabawy ruchowe uczą umiejętności społecznych: współdziałania w grupie, zdrowego współzawodnictwa, umiejętności radzenia sobie z sukcesem i porażką, rozwiązywania konfliktów, dokonywania wyboru i krytycznego patrzenia na siebie, podporządkowania celów jednostki – celom grupy. Ruch w sferze społeczno – wychowawczej kształtuje życzliwy stosunek do ludzi, przyczynia się do wzrostu zainteresowań oraz uczy konsekwencji w osiąganiu celów.
Dlaczego warto ćwiczyć i być aktywnym fizycznie?
Ruch sprawia, że dzieci mogą:
a) rozładować nadmierną energię;
b) dotlenić się – mózg stanowi tylko 2 % wagi ciała człowieka, ale potrzebuje ok. 25 % tlenu. Świeże powietrze poprawia znacznie koncentrację uwagi;
c) trenować zmysł równowagi – dzięki huśtaniu się, balansowaniu na murkach, chodzeniu po leżącej na ziemi linie, jeździe na rolkach, deskorolce, rowerze dzieci ćwiczą równowagę;
d) ruch jest lekiem na bezsenność – umiarkowane ćwiczenia mogą zlikwidować kłopoty ze snem. To dobry lek na bezsenność i nocne niepokoje. Poprawa snu jest efektem psychicznego i fizjologicznego odprężenia po wysiłku. Dzieci nadpobudliwe, wrażliwe oraz nocne marki będą łatwiej zasypiały i spokojniej spały, jeżeli w ciągu dnia dostarczymy im okazji do intensywnego ruchu.
e) polepsza nastrój – ćwiczenia fizyczne poprawiają stan układu nerwowego i wpływają na układ hormonalny. Dlatego ruch polepsza nastrój i przepędza ponure myśli, pomaga uspokoić emocje, rozładowuje napięcie i stres, ułatwia relaks. Podczas wysiłku fizycznego w mózgu powstają endorfiny zwane hormonami szczęścia.
f) rozwijać samodzielność, równowagę emocjonalną, hart psychiczny, odporność na stres, umiejętność psychicznej adaptacji do zmieniających się warunków, poczucie odpowiedzialności, zdyscyplinowanie i wytrwałość w pokonywaniu trudności.
Ruch pozwala ponadto zapobiegać wielu chorobom, takim jak: wady postawy, nerwice, otyłość, niewydolność mięśniowa, cukrzyca itp. Aktywność fizyczna jest najlepszym antidotum na wiele dolegliwości związanych z cywilizacją. Wygodny tryb życia w komforcie cywilizacyjnym, stronienie od rekreacji ruchowej i sportu są najważniejszymi przyczynami nieprawidłowości rozwojowych, wad postawy, nerwic, otyłości, niewydolności mięśniowej, zaparć, cukrzycy, choroby nadciśnieniowej i wielu innych tzw. „chorób cywilizacyjnych”. Ortopedzi ostrzegają, że wśród najmłodszych coraz częściej występują wady postawy: skrzywienie kręgosłupa, koślawe kolana i płaskostopie. Dzieci potrzebują więcej ruchu. Jest on naturalną potrzebą człowieka, która została stłumiona przez złe nawyki cywilizacyjne. Dzieci coraz więcej czasu spędzają przed telewizorem czy komputerem. Każde dziecko musi mieć czas i okazję by biegać, skakać, grać w piłkę, wędrować po lesie, pływać, wspinać się.
Co robić, aby pomóc dzieciom, które unikają aktywności ruchowej?
· Przede wszystkim należy stwarzać okazje do ruchu i razem z dzieckiem bawić się. ·
Trzeba szukać takich form aktywności, które sprawiają dziecku zadowolenie i radość. ·
Podczas wspólnych zabaw należy dzieci motywować, zachęcać poprzez przekonywanie i chwalenie za najdrobniejszy sukces.
Nigdy nie wolno zmuszać dziecka do aktywności fizycznej, natomiast warto znaleźć wśród rówieśników dziecko z takimi samymi możliwościami ruchowymi i w trakcie wspólnych zabaw (ćwiczeń) chwalić za podejmowane próby. Dzięki temu wzrośnie samoocena dziecka a z czasem i satysfakcja z pokonywania własnej słabości.
Wskazówki dla rodziców:
· bądź dla dziecka przykładem
– sam/sama podejmuj aktywność fizyczną;
· planuj i organizuj aktywność ruchową wspólnie z dzieckiem;
· stwórz dziecku warunki do podejmowania aktywności fizycznej;
· pozwól dziecku na samodzielny wybór rodzaju aktywności;
· rozmawiaj, dowiedz się dlaczego dziecko lubi bądź nie lubi uprawiać sportu;
· chwal za podejmowanie aktywności ruchowej;
· doceniaj wysiłek dziecka, motywuj go do podejmowania dalszych aktywności ruchowych.
Aktywność fizyczna ma bardzo pozytywny i duży wpływ na zdrowy i prawidłowy rozwój każdego człowieka. Zwłaszcza dzieci, których potrzeby ruchowe są wielkie (średnio 5 godzin dziennie), powinny wykorzystywać każdą okazję na uprawianie aktywności ruchowej jak i aktywny odpoczynek. Ważne jest by przede wszystkim dorośli dawali dzieciom dobry przykład dbania o swoje ciało i zdrowie oraz sprawność fizyczną i psychiczną. Uczmy je prawidłowych nawyków i wzorców ruchowych. Pomóżmy im poznawać możliwości ludzkiego ciała i odkrywać tajemnice skryte w ich małych organizmach. [...]
12 stycznia, 2023Autyzm – to całościowe zaburzenie rozwoju to znaczy, że cała ścieżka rozwoju osoby autystycznej jest inna od standardowej. Mówiąc innymi słowami: autyzm oznacza, że mózg pracuje w niestandardowy sposób. Autyzm, lub spektrum autyzmu, charakteryzuje się trudnościami w relacjach społecznych, komunikacji oraz powtarzalnymi i streotypowymi zachowaniami. Osoby z autyzmem mają trudność w rozumieniu zachowania innych ludzi, często trudno jest im zrozumieć jak inne osoby się czują i co mają na myśli. Wyzwaniem jest dla nich nawiązywanie przyjaźni i dogadywanie się w codziennych sytuacjach. Osoby w spektrum autyzmu mogą mieć trudności w rozumieniu gestów i odczytywaniu mimiki twarzy.
Dziecko z autyzmem napotyka na trudności w obszarach:
komunikacji
relacji rówieśniczych
znacząco ograniczony repertuar aktywności i zainteresowań
zaburzenia sensoryczne
Dzieci z autyzmem zwykle dobrze radzą sobie w środowisku rodzinnym, natomiast mają kłopoty z przystosowaniem się w nowym przedszkolnym środowisku.
Najczęściej występujące zachowania to:
tendencje do unikania kontaktów rówieśniczych lub słaba zdolność do interakcji społecznych (autystyczna samotność),
trudności komunikacyjne, brak mowy, problemy z podtrzymaniem prostej rozmowy lub tendencja do powtarzania się w rozmowie (echolalia),
trzymanie się sztywnych schematów, rytuałów, trudności w akceptowaniu zmian, nowych osób, nowych miejsc,
trudności w kontrolowaniu reakcji społecznych, emocjonalnych, szczególnie gniewu, agresji, ekscytacji, niepokoju,
nadaktywność,
nieumiejętność nawiązywania kontaktów rówieśniczych, zbyt małe kompetencje w tym zakresie,
braki lub trudności w umiejętnościach samoobsługowych i organizacyjnych,
zatracanie się we własnych sztywnych zainteresowaniach, fiksacja na jednym temacie, obszarze tematycznym, elementach przedmiotów lub przedmiotach.
Dziecko z autyzmem w przedszkolu to wyzwanie dla całej kadry pedagogicznej i niepedagogicznej przedszkola. Prawidłowo przeprowadzone włączanie dziecka z autyzmem będzie skutkowało w przyszłości pozytywnym włączeniem dziecka z autyzmem w społeczność szkolną na późniejszych etapach edukacyjnych.
Kiedy dziecko z autyzmem trafia do przedszkola, szkoły natychmiast znajduje się w centrum zainteresowania dzieci i ich rodziców. Specyficzne reakcje i obsesyjne pasje budzą ciekawość rówieśników. Wracają do domu po całym dniu spędzonym w przedszkolu i opowiadają rodzicom o zachowaniu „dziwnego” kolegi, a często również o reakcjach nauczycieli, które nierzadko są dla dzieci niezrozumiałe – bo niesprawiedliwe. To poczucie niesprawiedliwości wzmacnia w grupie niechęć do „niegrzecznego” kolegi. Bywa, że zaczepia, prowokuje, a za niepożądane zachowania nie ponosi konsekwencji, jakich oczekiwaliby koledzy. Zarówno uczniowie, jak i ich rodzice często nie rozumieją, dlaczego nauczyciel staje w obronie dziecka, które prowokuje, stuka, wykrzykuje, klaszcze i wybucha śmiechem w najmniej odpowiedniej chwili.
Należy podkreślić, iż na uwadze mamy dobro wszystkich dzieci. Powszechna świadomość trudności, o jakich mowa, pomoże dziecku z autyzmem pokonać trudności, a pozostałym dzieciom wzrastać w atmosferze akceptacji i szacunku, którą same będą tworzyć. Wpłynie to na wzajemne zrozumienie i integrację grupy.
Zależy nam przecież na wychowaniu wszystkich dzieci w grupie i wspieraniu w tym wychowaniu każdej rodziny. Mamy więc okazję, by nauczyć wszystkie dzieci niesienia pomocy, tolerancji, wzbogacić o wiedzę na temat odmienności, dysfunkcji i zaburzeń, z którymi borykają się ludzie, oraz wyposażyć w praktyczne umiejętności reagowania. Poznanie jest kluczem do zrozumienia i bycia razem. Poznanie potrzeb kolegi i przyczyn jego odmienności stanie się początkiem dobrych relacji. Możemy nauczyć dziecko, jak być dobrym kolegą, kiedy zachowanie dziecka z autyzmem bywa trudne, dziwi lub śmieszy. Wytłumaczmy dzieciom jakie problemy mają dzieci z autyzmem. Zadbajmy o to, by nasze pociechy zamiast poczucia niesprawiedliwości, rodzących się frustracji, odczuwali chęć niesienia pomocy, empatię. Wiedza na temat zaburzenia, na które cierpi kolega, może spowodować, że dzieciom będzie łatwiej radzić sobie z własnymi emocjami.
Co jest ważne w stosunku do kolegi z autyzmem? Jak postępować, jak się zachowywać?
Szacunek. To, że Twój kolega jest czasem dziwny, czasem inny, nie znaczy, że możesz go szanować mniej niż innych kolegów. Niepełnosprawność może się przytrafić każdemu, bez jego najmniejszej winy – traktuj swojego kolegę tak, jak chciałbyś, żeby traktowano kogoś Ci bliskiego lub tak, jak chciałbyś w takiej sytuacji być sam traktowany.
Powaga. Zachowaj powagę, unikaj dowcipów, traktuj swojego kolegę serio, nie wygłupiaj się przy nim. Używaj prostych i jasnych komunikatów, łatwego języka. Mów wolniej niż do innych kolegów.
Życzliwość. Jeśli masz okazję – pomóż. Nawet prosta uczynność może być bardzo ważna dla Twojego kolegi. Zaproponuj wspólną zabawę lub działanie, jeśli widzisz, że Twój kolega z autyzmem stoi z boku. Chociaż Twój kolega dobrze się uczy i dużo wie, może mieć kłopoty z prostymi czynnościami – jeśli widzisz, że tego potrzebuje, pokaż mu drogę do klasy, przypomnij, żeby schował podręczniki do torby itp.
Opiekuńczość. Nie pozwalaj innym kolegom na wygłupy i żarty z Twojego niepełnosprawnego kolegi. Po prostu bądź szlachetny, weź go w obronę. W razie problemów – zwróć się do dorosłych – wychowawczyni, psychologa, pedagoga. Czasem, w imię słusznej sprawy, trzeba iść „pod prąd”. Osoby z autyzmem trudno zawierają znajomości i przyjaźnie, ale to nie znaczy, że ich nie potrzebują. To Ty możesz próbować nawiązać kontakt z kolegą, który ma autyzm, np. próbując poznać jego zainteresowania.
Stanowczość. Jeśli kolega z autyzmem Ci dokucza, masz wszelkie prawo, żeby się bronić. Odmówić, sprzeciwić się! Jeśli zachowanie Twojego niepełnosprawnego kolegi stanie się dla Ciebie zdecydowanie trudne – koniecznie poproś o pomoc dorosłego – nauczyciela, pedagoga.
Opracowała
Katarzyna Gęgotek [...]
27 listopada, 2022Narodziny dziecka to trudny okres dla wielu par. Konieczne jest zrozumienie potrzeb dziecka i potrzeb każdego z rodziców, zwłaszcza że relacja między małżonkami także się zmienia. Matka i ojciec są dla dziecka równie ważni. Od chwili jego narodzin każde z nich buduje z dzieckiem własną relację. Jak zbudować ją poprawnie? Jak być mądrym rodzicem?
Być mądrym rodzicem – budowanie relacji z dzieckiem
Od tego, czy uda nam się nawiązać kontakt z dzieckiem i wspierać się wzajemnie, zależy jakość życia całej rodziny. Po przekroczeniu pierwszego progu następuje drugi trudny i ważny etap w życiu rodziny – czas opieki nad małym dzieckiem. Wiąże się on na ogół z koniecznością wyłączenia się jednej osoby z czynnego życia zawodowego, często także towarzyskiego.
Bywa to bolesne, zwłaszcza gdy rozwój zawodowy i niezależność jest wartością. Osoba pozostająca w domu może czuć się zagrożona lub bać się strat wynikających z „wypadnięcia z obiegu”.
Czas spędzony z dzieckiem, choć ważny i doceniany, może zmniejszać szansę na dobrą pracę. Dla młodych małżeństw jest to okres próby. Wiele kobiet potrzebuje wsparcia i zrozumienia, by nie stracić pewności siebie i nie rezygnować z własnych ambicji. Życie w rodzinie, w której byliśmy wychowywani, często nie nauczyło nas, jak zajmować się dziećmi. Wielu z nas w domu rodzinnym doświadczyło chaosu i niepewności.
Pamiętamy często rodziców jako osoby bezradne lub rozgoryczone. Ich postawy mają istotny wpływ na to, jak dzisiaj postępujemy ze swoimi dziećmi.
Pozytywne i negatywne doświadczenia, hierarchia wartości wyniesiona z domu, sposób wyrażania uczuć kształtują nasz styl wychowania dzieci. Te dziedziczone zachowania na ogół nie są uświadamiane. Pojawiają się chwile, gdy myślisz: „mówię jak moja matka. Ja taka nie jestem”.
Tak właśnie działa owo dziedzictwo. Na ogół poza świadomością i często wbrew naszej woli.
Jeżeli doświadczyłaś surowego wychowania, możesz mieć cechy apodyktycznego rodzica. Jeżeli zaś twoi rodzice przepełnieni byli lękiem, prawdopodobnie boisz się wszystkiego lub przeciwnie, masz skłonność do nadmiernego ryzyka. Pamiętając złe chwile z dzieciństwa, chcecie postępować z dziećmi zupełnie inaczej niż wasi rodzice. Gdy myśleliście o swoim rodzicielstwie, obiecywaliście sobie nie popełnię ich błędów. Staracie się uniknąć tego, co was wtedy raniło. Chcecie dać swoim dzieciom to, czego wam brakowało w relacjach z rodzicami.
Mimo tych wysiłków niektórzy z was przeżywają szok, kiedy uświadamiają sobie, że postępują wobec dzieci podobnie, jak kiedyś rodzice w stosunku do nich. Wielu chce oddzielić się od rodziców i ich dziedzictwa. Wymaga to pracy nad sobą. Coraz częściej rodzice podejmują ją, zgłaszając się na psychoterapię, do grup wsparcia i grup edukacyjnych. Dopiero taka pomoc pozwala przejąć kontrolę nad swoimi uczuciami i zachowaniami. Każdy chce być jak najlepszym rodzicem. Mamy wysokie standardy. Dużo oczekujemy od siebie i swoich partnerów. Wiemy, jak nie chcemy, żeby było.
Przygotowanie do bycia mądrym rodzicem
Ale jak ma być? Rzadko jesteśmy przygotowani do roli rodziców. „Czy istnieje jakiś przepis? – zastanawiamy się. – Zbiór cech i umiejętności, które gwarantują sukces wychowawczy?” Pytanie, jak wychowywać dzieci, można zastąpić innym: jak stać się pewną, zadowoloną z siebie osobą. Im skuteczniej bowiem realizujemy swoje cele życiowe, im mniej zamieszania w naszych związkach z ludźmi, tym większa szansa, że dzieci dorastające obok nas będą zdrowe i pogodne. Zacząć więc musimy od siebie. Wiedza o sobie pozwala rozumieć, co się dzieje w naszej relacji z bliskimi.
Czas, jaki spędzamy z dziećmi, to wspólna wyprawa w fascynujący świat ciągłych wyzwań, zmian, cudownych chwil i trudnych dni, w których dochodzimy do tego, co jest ważne dla nas wspólnie i dla każdego z osobna. Dzieci nie są naszą własnością, nie przychodzą na świat po to, byśmy kształtowali je zgodnie ze swoimi upodobaniami i aspiracjami. Są takie, jakie są. Trzeba się im przyglądać, poznawać je, próbować rozumieć. Być przy nich, pomagać im, wspierać je w poszukiwaniach, rozmawiać, dawać oparcie, wyznaczać granice – i wciąż mówić o swojej miłości do nich.
Mnóstwo zadań. Wydają się nie do udźwignięcia. To poczucie bywa głęboko uzasadnione. Dobrze jest więc zacząć wędrówkę w świat dzieci i rodziców od zajęcia się sobą, by poczuć się silniejszym, pewniejszym siebie i lepiej rozumieć, co mamy do zrobienia. Rozpoznawanie problemów życia z dziećmi to źródło radości i kopalnia trudnych sytuacji. Rozwiązując pojawiające się problemy, mamy niepowtarzalną okazję, by poznać się wzajemnie, rozwinąć swoją wrażliwość, tolerancję i zdobyć wiele niezbędnych do życia w rodzinie umiejętności. W każdej rodzinie są problemy.
Rodzice i dzieci mają różne, często sprzeczne potrzeby. Różnimy się opiniami i oceną wielu spraw. Co innego nam się podoba. Wszystkie rodziny przechodzą ciężkie chwile, gdy ta różnorodność daje o sobie znać. Wtedy pojawiają się problemy. Zajmijmy się tym, jak je rozpoznać.
Urszula i Paweł
Urszula i Paweł są ludźmi sukcesu. Wychowują dwoje dzieci, które dobrze się uczą, mają ciekawe zainteresowania, osiągnięcia sportowe. Ostatnio starszy syn Darek skarży się na problemy z innymi dziećmi. Przezywają go, dokuczają. Nie chcą się z nim przyjaźnić. Mówią, że jest przemądrzały. Urszula myśli o przeniesieniu syna do innej szkoły.
Jurek
Ojciec Wojtka dużo pił. W końcu się uzależnił. Znikał z domu. Teraz podjął leczenie. Dziś jego szesnastoletni syn „daje nogę”. Jurek stara się być odpowiedzialnym ojcem, ale mu to nie wychodzi. Dlaczego?
Aneta
Aneta była już u wielu psychologów. Jej syn robi zawsze tylko to, co chce. Nie przestrzega żadnych zasad. Problemy nasiliły się, gdy Jaś poszedł do szkoły. Aneta jest rozwiedziona. Nie ma stałego partnera. Wciąż ich zmienia. Każdego przedstawia Jasiowi jako przyszłego tatusia. Jaś bardzo potrzebuje towarzystwa mężczyzny. Aneta w chwilach złości na syna mówi, że to przez niego odchodzą, bo jest niegrzeczny.
Bycie mądrym rodzicem – jak to zrobić?
Wielu rodziców jest przekonanych, że problemy pojawiają się, bo dzieci są niezdolne, bywają uparte lub mają zły charakter. Jeśli i ty tak myślisz, możesz czuć się bezradny: „Skoro one takie są, niewiele mogę zrobić. Tłumaczę im, że muszą się zmienić, ale to na ogół nie skutkuje”. Darek psuje wizerunek rodziny Urszuli i Pawła. Rodzice mogą przeżywać zawód i złościć się na niego. To na pewno nie pomaga Darkowi zmienię zachowania. Ojciec Wojtka z bezsilności może uznać, że jego syn jest złym, zdemoralizowanym dzieckiem.
„Ja się tak staram, leczę się, zajmuję się nim, a on tego nie docenia. Muszę chyba karać go, ograniczać we wszystkim”. Aneta uważa, że jej syn jest nadpobudliwy i dlatego mają kłopoty. A to już sprawa dla psychologa lub lekarza. Nie jest możliwe rozwiązanie tych problemów, dopóki rodzice nie dostrzegą swojego udziału w ich powstawaniu. Szukając przyczyn na zewnątrz, bronią się przed poczuciem winy, porażką, koniecznością zrobienia czegoś, w czym prawdopodobnie nie czują się pewnie. Uczucie bezradności towarzyszy im do czasu, aż dostrzegą związek między tym, co sami robią, co dzieje się w ich rodzinie, a zachowaniami dziecka.
Urszula i Paweł postawili na sukces własny, rodziny, dzieci. Liczy się to, czy się udało, może nawet bardziej niż innym. W domu jest to nagradzane. Wśród dzieci niekoniecznie. Darek nie rozumie potrzeb innych dzieci. Chcąc zadowolić rodziców, traci z oczu to, co jest ważne w kontaktach z kolegami. Rywalizacja nie sprzyja dobrym relacjom z innymi. Rodzice Darka muszą zmienić swój stosunek do dzieci, dać im więcej wolności, ograniczyć wymagania, by przeżywały mniej napięcia, gdy są z rówieśnikami. To oni mają coś do zrobienia. Jeśli zmienią swoje oczekiwania w stosunku do syna, prawdopodobnie znajdzie sposób, by zbliżyć się do rówieśników.
Wojtek zachowuje się prowokacyjnie wobec ojca. Ma żal o lata jego „nieobecności”. Nie ufa mu, a raczej boi się mu zaufać. Ojciec nie nauczył go odróżniać dobra od zła, nie przekazał zasad życia w rodzinie. Minie sporo czasu, zanim Wojtek uwierzy ojcu. To normalne. Potrzebuje pomocy w uporaniu się z poczuciem krzywdy i złością, które zgromadził przez lata życia w rodzinie alkoholika.
Ojciec Wojtka musi się nauczyć, jak stworzyć nową, opartą na zaufaniu relację z synem. Potrzebuje profesjonalnej pomocy zarówno w związku z osobistymi problemami, jak i relacją z synem. Jego syn również powinien skorzystać z pomocy psychologicznej, żeby nauczyć się nowych sposobów radzenia sobie ze złością, gniewem, lękiem.
Aneta ma duże problemy z odnalezieniem się w roli matki wychowującej samotnie syna. Nie potrafi wymagać, ma problemy z ustalaniem granic i egzekwowaniem od syna ich przestrzegania. Z bezradności i poczucia winy zgadza się na wszystko. Jej ośmioletni syn przejął władzę w rodzinie. Ma być tak, jak on chce. Anecie myli się miłość z uległością. Zależy jej na zbudowaniu nowego związku z mężczyzną. Włącza syna w swoje dorosłe problemy, co dodatkowo wprowadza zamieszanie w jego uczuciach.
Być skutecznym rodzicem to przede wszystkim umieć określić, co jest rzeczywistym problemem w waszej rodzinie. Zamiast poddawać się uczuciu bezradności, szukać usprawiedliwień, można spróbować nazwać problem. To początek procesu zmiany.
Artykuł jest fragmentem książki “Jak mądrze kochać dzieci” Wydawnictwa W.A.B
Artykuł jest pobrany ze strony:
https://polki.pl/rodzina/dziecko,jak-byc-madrym-rodzicem,10356351,artykul.html [...]
5 listopada, 2022Zostań naszym sponsorem !
„Człowiek jest Wielki nie przez to co posiada, lecz przez to kim jest, nie przez to co ma, lecz przez to czym dzieli się z innymi…” (Jan Paweł II)
Szanowni Państwo,
Nasze przedszkole im. Jasia i Małgosi w Kluczach od wielu lat stara się zapewnić jak najbogatszą ofertę edukacyjną i rekreacyjną dla dzieci.
Wymaga to nie tylko sporego nakładu pracy i poświęcenia, ale także pieniędzy.
Dlatego też z wielką wdzięcznością przyjmiemy wszelką oferowaną przez Państwa pomoc finansową lub rzeczową. Potrzeby przedszkola są znaczne i dalekosiężne. Naszym głównym celem jest modernizacja i doposażenie placu zabaw przy przedszkolu im. Jasia i Małgosi w Kluczach.
Jesteśmy otwarci na współpracę w różnym zakresie sponsorowania. Istnieje również możliwość przekazania darowizny od firm, instytucji, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą etc.
Każda, nawet najdrobniejsza kwota, jest dla Nas ogromnym wsparciem.
Z góry dziękujemy za Państwa przychylność. Z naszej strony oferujemy promowanie Państwa firmy umieszczając podziękowanie, reklamę na naszej stronie internetowej.
NUMER KONTA DO WPŁAT NA RADĘ RODZICÓW
21 1020 2430 0000 8002 0092 1106
PKO Bank Polski o/Klucze
Z poważaniem
Rada Rodziców
Dyrekcja
Nauczyciele
Społeczność przedszkola
e-mail:rrprzedszkoleklucze@gmail.com [...]
