Najnowsze wpisy
27 lutego, 2023Drogi Rodzicu! JAK POMÓC DZIECKU W OSIĄGNIĘCIU GOTOWOŚCI SZKOLNEJ? Rozpoczęcie nauki szkolnej jest bowiem przełomowym momentem zarówno w życiu dziecka, jak i całej jego rodziny. Aby odniosło ono sukces muszą zostać spełnione określone warunki, tzn. dziecko powinno osiągnąć dojrzałość szkolną. Rola rodziców w osiąganiu dojrzałości szkolnej jest ogromna. Byłoby wspaniale, gdyby każdy rodzic z troską i radością pomagał swojemu dziecku w osiąganiu dojrzałości szkolnej wraz z nauczycielami, zapewniając mu dobry start szkolny. Prawidłowy rozwój we wszystkich sferach, a więc fizycznej, umysłowej i emocjonalno – społecznej daje szansę sprostania wymaganiom szkolnym i odniesienia przez dziecko sukcesu. Co to jest dojrzałość szkolna? Dojrzałość szkolna to osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju fizycznego, społecznego i psychicznego, który je czyni wrażliwym i podatnym na systematyczne nauczanie i wychowanie w klasie pierwszej szkoły podstawowej. Dojrzałość szkolna dziecka sześcioletniego to taki poziom rozwoju dziecka, który umożliwi mu podołanie różnym obowiązkom, jakie niesie ze sobą życie szkolne. Dojrzałość szkolna to nie tylko umiejętność czytania i pisania i liczenia, ale także: · Umiejętność uważnego słuchania wypowiedzi i poleceń nauczyciela oraz wykonywanie tego, o co prosi, · Umiejętność stosowania właściwych norm współżycia w grupie rówieśniczej, · Umiejętność współdziałania z nauczycielem i kolegami, · Wytrwałość w pracy, · Rozumienie zadań i próby wykonywania ich bez pomocy, · Koncentracja uwagi, · Pilność i wytrwałość, · Umiejętność myślenia krytycznego i przyczynowo – skutkowego. Obok rozwoju intelektualnego i społecznego dzieci muszą osiągnąć odpowiedni poziom rozwoju biologicznego, na który składa się: stan zdrowia, rozwój sił fizycznych, sprawność motoryczna, dobra koordynacja ruchów. Co składa się na dojrzałość szkolną? Do komponentów dojrzałości szkolnej należą osiągnięcia rozwojowe w trzech sferach: ruchowej umysłowej emocjonalno – społecznej Charakterystyka dziecka dojrzałego do podjęcia nauki: 1. Dojrzałość fizyczna: – motoryka duża: dziecko jest ogólnie sprawne ruchowo. Charakteryzuje się poprawnym funkcjonowaniem organów zmysłów. Jest odporne na choroby i zmęczenie. Posiada pełną automatyzację czynności samoobsługowych. Ma wykształconą orientacje przestrzenną, a także zdolność utrzymywania równowagi. – motoryka mała: dziecko prawidłowo trzyma ołówek, nożyczki i inne przybory. Ma dobrą koordynację ruchową oraz zdolność do utrzymania wyznaczonego kierunku przy rysowaniu. 2. Dojrzałość umysłowa:Dziecko jest aktywne poznawczo, chce się uczyć. Posiada pewien zasób doświadczeń i wyobrażeń. Uważnie i ze zrozumieniem słucha oraz rozumie polecenie dorosłych i potrafi je wypełnić. – Myślenie, uwaga: dziecko jest zdolne do zapamiętywania tekstu. Posiada zdolność rozumowania przyczynowo- skutkowego, uwzględniającego logiczne następstwo zdarzeń. – Percepcja wzrokowa: dziecko wyodrębnia własności przedmiotów, różnicuje kształty, odwzorowuje układy geometryczne. Posiada wzrokową orientacje ruchową. -Percepcja słuchowa: dziecko różnicuje odgłosy z otoczenia, słuchowe zestawy dźwiękowe. – Dojrzałość do czytania, pisania: dziecko potrafi wyodrębnić głoski, sylaby w słowie oraz łączyć głoski i sylaby. Rozumie znaczenie wyrazów jako graficznych odpowiedników słów. – Dojrzałość do nauki matematyki: dziecko rozumie i określa stosunki przestrzenne, czasowe, ilościowe w praktycznym dzieleniu. Potrafi klasyfikować przedmioty według przeznaczenia, wielkości, kształtu i koloru. Rozumie pojęcie abstrakcyjne kształtów, wielkości, pojemności, czasu i liczby. Umie na konkretach dodawać i odejmować w zakresie dziesięciu. Posiada umiejętność swobodnego i zrozumiałego do otoczenia wypowiadania się, opowiadania, pytania. Prawidłowo artykułuje wszystkie głoski. Ma bogaty zakres słów. 3.Dojrzałość emocjonalno- społeczna:Dziecko chętnie i łatwo nawiązuje kontakty z rówieśnikami i nauczycielem. Potrafi podporządkować się ustalonemu regulaminowi. Jest obowiązkowy, wytrwały, wrażliwy na opinie nauczyciela. Potrafi opanować reakcje emocjonalne. Dziecko sześcioletnie powinno przejawiać wymienione kompetencje, a brak niektórych z nich może sugerować możliwość pojawienia się u dziecka problemów edukacyjnych, emocjonalnych i wychowawczych w klasie pierwszej. Zatem nie tylko znajomość liter, umiejętność pisania i czytania (na co rodzice zwracają największą uwagę) jest jednym z warunków dobrego startu w szkole. Oceniając gotowość dziecka należy zwrócić uwagę na rozwój wszystkich omówionych sfer. Drogi Rodzicu, pamiętaj, że … – należy nie stwarzać atmosfery napięcia i nerwowości, bowiem szybko udzieli się dziecku, – należy wzmacniać pozytywne nastawienie do szkoły, opowiadać o jej zaletach, – nie podsycać ducha rywalizacji – szkoła powinna być dla dziecka spokojnym miejscem do nauki i wychowania, – należy zaufać nauczycielowi, a będziesz czuć się pewniej i spokojniej, – należy chwalić i nagradzać dziecko nawet za małe osiągnięcia, – nie należy wyręczać dziecka w jego pracach, ale zachęcać i wspomagać udzielając wskazówek, rad, – nie należy robić dziecku wymówek lecz wskazywać możliwości poprawiania błędów, – nie należy przeciążać dziecka obowiązkami, lecz dostosować do jego możliwości i umiejętności. Test dla Rodzica „Czy Twoje dziecko to potrafi?” – przy rozstaniu z opiekunem jest pogodne, nie płacze, – łatwo nawiązuje kontakt z rówieśnikami i dorosłymi, – umie zgodnie bawić się w grupie, – umie czekać na swoją kolej, – kończy rozpoczętą pracę, sprząta po sobie, – potrafi wykonać podstawowe czynności samoobsługowe: samodzielnie zjeść, ubrać się, umyć ręce, zawiązać sznurowadła, zapiąć guziki, zamki, – słucha opowiadania, bajki, muzyki, – podporządkowuje się poleceniom słownym i przestrzega norm postępowania, – wie, ile ma lat, zna swój adres, czym w pracy zajmują się rodzice, – kolorując rysunek nie wychodzi za linie, – potrafi narysować rysunek postaci ludzkiej z zachowaniem proporcji, – potrafi lepić z plasteliny, ciąć nożyczkami według linii prostej i krzywej, – umie obchodzić się przyrządami do rysowania, malowania, pisania, – opowiadając np. co przedstawia rysunek, posługuje się zadaniami rozwiniętymi, – prawidłowo wymawia wszystkie głoski, a wymowa jest poprawna pod względem gramatycznym, – wyróżnia głoski na początku i na końcu wyrazu, – dzieli zdanie na wyrazy, wyrazy na sylaby i głoski, – różnicuje wyrazy dźwiękopodobne np. półka – bułka, kura – góra, bada – pada, – potrafi rozwiązać proste zagadki, – potrafi wymienić kilka różnic w pozornie takich samych obrazkach, przedmiotach, – potrafi czytać proste teksty, – potrafi dobrać w pary przedmioty lub obrazki, klasyfikować je według określonej zasady np. owoce, pojazdy, zwierzęta, – potrafi łączyć zbiory wg określonej cechy np. wielkość, kolor, – potrafi przeliczać przedmioty do 10; po przeliczeniu powiedzieć, ile ich jest, – potrafi dodawać i odejmować na konkretach w zakresie 10, – odróżnia lewą stronę ciała od prawej, – wskazuje lewą i prawą stronę osoby stojącej na wprost, – składa pociętą na części widokówkę, – odróżnia z otoczenia dźwięki np. pojazdów, instrumentów, głosy zwierząt, – odtwarza prosty układ rytmiczny wystukany przez dorosłego, – wykonuje proste ćwiczenia gimnastyczne, uczestniczy w zabawach ruchowych, – potrafi uczyć się na pamięć wierszyków, rymowanek. Zadania dla rodziców chcących pomóc dziecku w osiągnięciu dojrzałości szkolnej: 1.Zadbanie o wyrobienie w dziecku samodzielności (czynności samoobsługowe tj. mycie, ubieranie, dbałość o zabawki). Wyręczanie dziecka powinno następować wyłącznie w sytuacjach przerastających jego możliwości – zbyt częste wyręczanie prowadzi do wytworzenia bezradności w sytuacjach wymagających samodzielności. 2.Kształtowanie wytrwałości i systematyczności – należy przydzielić dziecku pewne obowiązki, zwracać uwagę by doprowadzało do końca wcześniej rozpoczęte zadania, nagradzać przejawy aktywności dziecka i jego starania. 3.Uczenie prawidłowej wymowy – w kontakcie słownym z dzieckiem nie należy stosować błędnego wymawiania słów, nie naśladować mowy dziecięcej, nie używać „spieszczeń” i zdrobnień, gdyż nieprawidłowe wzorce utrwalają się powodując w następstwie poważne trudności w pisaniu. 4.Rozwijanie sprawności manualnej ręki – od najmłodszych lat należy zachęcać dziecko do rysowania. Aby usprawniać rękę dziecko powinno mieć wiele możliwości doskonalenia jej. Przydatnymi ćwiczeniami może być lepienie z plasteliny, wycinanie, manipulowanie, rzucanie i chwytanie piłki, budowanie z klocków. 5.Wzbogacanie wiedzy o świecie, rozwijanie spostrzegawczości i zdolności myślenia. 6.Wyrabianie umiejętności słuchania, doskonalenie koncentracji uwagi poprzez rozwijanie zainteresowania książką – literatura dziecięca ma duży wpływ na rozwijanie mowy, myślenia i wyobraźni dziecka oraz wzbogacanie wiedzy dziecka. 7.Rozbudzanie motywacji do uczenia się – nie należy zmuszać dziecka do ćwiczeń, krytykować czy ośmieszać, ale nagradzać i zachęcać do aktywności poprzez zapewnienie ciekawych, atrakcyjnych materiałów pomocniczych do nauki czytania, pisania i liczenia. Znana jest prawidłowość, że dziecko może nauczyć się określonych informacji, nawyków, zachowań, tylko wtedy, gdy do tego dojrzeje. Osiągnięcie przez dziecko dojrzałości szkolnej warunkuje jego przyszłe sukcesy w edukacji, samozadowolenie z podejmowanej aktywności umysłowej i gromadzonych doświadczeń, motywację do dalszych starań i samorozwoju. Nie wolno, zatem bagatelizować tych sześciu lat, które poprzedzają podjęcie przez nie nauki, tym bardziej, iż w znacznym stopniu, poprzez odpowiednią pracę i opiekę, możemy mu ten najważniejszy w życiu start ułatwić! Opracowała Małgorzata Głowacka [...]
27 lutego, 2023Rozwój motoryczny i samodzielność. Dziecko 3 letnie  maszeruje, biega, skacze, przez chwilę stoi na jednej nodze. Coraz lepiej planuje ruch i potrafi omijać przeszkody. Rzuca, kopie piłkę, jeździ na rowerze biegowym. Potrafi poruszać się po schodach naprzemiennie, stawiając raz prawą nogę ,raz lewą. Lubi i potrafi uczestniczyć w zabawach i aktywnościach uwzględniając ruchy całego ciała. Potrafi kontrolować w ciągu dnia potrzeby fizjologiczne i korzystać z toalety czasem ze wsparciem dorosłego. Samodzielnie myje zęby, twarz, ręce, a następnie wyciera ręcznikiem.. Bez pomocy ściąga prawie wszystkie części ubrania., zdejmuje i zakłada buty. Zdejmuje i zakłada buty. Spożywa posiłki posługując się łyżką i widelcem, pije z kubka, potrafi nalać napój z butelki. Motoryka mała- samodzielność. Dziecko w wieku 3 lat potrafi zbudować wieżę z 4-8 elementów, nawleka korale na sznurek. Próbuje ciąć nożyczkami po linii. Dopasowuje fragmenty obrazka, składa obrazek z 2,3 elementów. Zazwyczaj potrafi prawidłowo trzymać kredkę. Rysuje naśladując dorosłego: linie pionowe(od góry do dołu), poziome(od lewej do prawej), ukośne, pojawiają się koła. Dziecko między 3 a 4 rokiem życia rysuje głowonogi. Niezwykle ważne jest na tym etapie stwarzać dziecku możliwości do tych aktywności i chwalić.3 latki trenują sprawność  rysując w powietrzu, malując farbami palcami, pędzlem, stemplowanie. Ważne ,aby dzieci polubiły zabawy w rysowanie i aby już na tym etapie przygotowywać do nauki pisania. Rozwój społeczny i emocjonalny. Po czasie adaptacji najmłodszy przedszkolak zazwyczaj umie sobie poradzić  z separacją od rodziców, choć czasem mogą się pojawiać okresy płaczliwości czy zachwiania poczucia bezpieczeństwa. Dziecko w tym okresie zaczyna sobie uświadamiać, że potrzebuje innych, dlatego samo stara się ich zadowolić i spełnić ich oczekiwania. Buduje relacje z innymi osobami, bezpośredni i otwarcie odnosi się do nauczyciela i stara się podporządkować jego poleceniom. Stara się pomagać w czynnościach przygotowawczych do zajęć i sprzątać po ich zakończeniu. Ważna jest rola dyżurnego, gdzie nauczyciel obserwuje i ukierunkowuje. Około 3 roku życia kształtują się umiejętności społeczne.3 latek używa zwrotów grzecznościowych i ich używa. Jest uprzejmy w stosunku do innych. Okazuje sympatię i miłość  najbliższym , upewnia się że jest kochany i lubiany. Zaczyna bawić się z dziećmi i dzielić tym co ma. W odpowiedni sposób korzysta z zabawek i uczy się odkładać je na swoje miejsce. Chętnie bawi się w dom i rodzinę, dzięki czemu trenuje role społeczne i utrwala zasady panujące w grupie. Dzieci 3-letnie wykazują dużą wrażliwość emocjonalną, dlatego mogą pojawiać się lęki nocne, napady złości i agresji. Zdarzają się one z braku zaspokojenia potrzeb .Okres agresji wynika z mechanizmów charakterystycznych dla tego wieku. Zwykle kiedy dziecko ulegnie impulsowi zrobienia komuś krzywdy, jest przerażone bo nie umie jak to przerwać. W takich okolicznościach ważne jest zachowanie dorosłego- spokojnie i stanowczo trzeba powstrzymać dziecko i wyznaczyć mu granice oraz zaproponować inną formę złości. W tego typu sytuacjach sprawdza się przytrzymanie i odizolowanie dziecka od grupy.np. wyjście z nim w spokojne miejsce, umożliwienie mu uspokojenia się i bezpiecznego przeżycia skruchy. Należy pozwolić aby dziecko odzyskało kontrolę nad swoimi emocjami. Napady złości , silna frustracja świadczy o tym, że słabo radzi sobie z niezaspokajaniem zachcianek i przeżywa porażkę. Jednym z najważniejszych osiągnięć  jest umiejętność tolerowania własnej frustracji. Rozwój poznawczy. W zakresie percepcji wzrokowej i słuchowej 3 latek potrafi dobrać dwa obrazki na zasadzie tożsamości oraz złożyć układankę z trzech elementów. Potrafi odtworzyć ciąg 3 przedmiotów wg. Wzoru i układać elementy wg wielkości.. Układa proste puzzle i umie dostrzec 4 szczegóły różniące te obrazki. Odpowiada na proste pytania dotyczące wysłuchanego utworu. Zlicza 2, 3 elementy, a także porównuje liczebność  zbiorów i używa ze zrozumieniem określeń : mało ,dużo, tyle samo. Klasyfikuje przedmioty wg cechy, np. kolor, wielkość , przeznaczenie. Używa przyimków: na, pod, przed, za ,w. Rozróżnia pojęcia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Zna swoje imię, nazwisko i ile ma lat. Dostrzega zmiany związane z porami roku. Zaczyna rozumieć dobór ubioru do pogody. Coraz lepiej orientuje się w schemacie swojego ciała. Kształci pamięć w trakcie zabaw ,w toku uczenia się piosenek, wierszy, zapamiętywania poleceń i instrukcji. Język i mowa. Dziecko 3-letnie powinno prawidłowo wymawiać wszystkie samogłoski oraz spółgłoski: t, d, n, l, k, g, f, w a także głoski z szeregu ciszącego czyli: ś, ź, ć, dź. Może również próbować  wypowiadać  głoski z szeregu syczącego, czyli: s, z, c, dz. W tym wieku w mowie dziecka pojawiają się substytucje, czyli zamienianie głosek szeregu szumiącego na syczące (np. sz na s). Jest to seplenienie. Również głoska r może być zamieniana na l lub j. Po ukończeniu 3 roku   dziecka cechuje tworzenie nowych słów z dwóch wyrazów o podobnym znaczeniu, np. zatelefonić -zatelefonować, zadzwonić. Wypowiedzi malucha powinny składać się już z 3 lub 4 elementów i być zrozumiałe dla otoczenia. Dziecko potrafi wypowiadać krótkie 3 wyrazowe zdania i prowadzić niedługą rozmowę.3-latek chętnie słucha bajek, wierszy, dość szybko uczy się na pamięć. Wszystkie powyższe zmiany i procesy prowadzą do wyodrębnienia poczucia tożsamości dziecka, to początek kształtowania osobowości, co stanowi podstawę do budowania samoświadomości. Trzeci rok życia to czas, w którym prawidłowo rozwijające się dziecko uzyskuje autonomię i poczucie własnej wartości.3-latek potrafi nawiązywać przyjaźnie i współdziałać. Radzi sobie z rozwiązywaniem problemów samodzielnie lub z pomocą innych. Potrafi efektywnie korzystać z aktywności i zajęć, jest w stanie znieść rozłąkę z rodzicami i wyjść poza ramy środowiska rodzinnego. Szybko adoptuje się w przedszkolu, co stanowi podstawę do pobudzenia jego rozwoju i wzbogacania jego doświadczeń.                  Artykuł J. Wiejaczka  na podstawie opracowania prof. M. Bogdanowicz [...]
26 lutego, 2023Dzień dobry Pani Dyrektor,dnia 03 stycznia 2023 r. po raz pierwszy w Nowym Roku spotkałem się w komplecie z  podopiecznymi, na naszym cotygodniowym spotkaniu społeczności. Postanowiłem rozdać paczki marzeń po świętach, ponieważ wielu wychowanków wyjechało na święta do swoich rodzin. Byli też tacy, którzy zostali na placówce.                                                                                                                     Wcześniej przygotowałem sobie wszystkie prezenty od Państwa w naszej świetlicy. Rozpocząłem spotkanie od bieżących spraw placówki ale widziałem, że nie skupiają się na tym, no bo jak? Skoro tyle paczek w pokoju a ja zaczynam od spraw najmniej ważnych :):):) Wtedy uznałem, że spotkanie to potraktuję jako typowo Noworoczne i już w pełnym gronie zacząłem opowiadać o Państwa akcji podarunkowej. Mówiłem, że odwiedziłem Państwa w ostatnich dniach starego roku, że opowiadałem Pani Dyrektor o naszym domu dziecka, że miałem możliwość spotkać się z Państwa malutkimi podopiecznymi i im również podziękować osobiście za wszystkie podarunki. Słuchali w skupieniu. Gdy im to poopowiadałem przeszedłem do sedna i w końcu zacząłem rozdawać podarunki. Drodzy Państwo i Drogie Dzieci, ileż było radości jak wyczytywałem poszczególnych wychowanków i wręczałem im paczki 🙂 Zaraz zaczęło się rozpakowywanie i wzajemne dzielenie wrażeniami kto co otrzymał 🙂 Oczywiście towarzyszyło temu mnóstwo radości ale i miłego zaskoczenia, że otrzymali to co pragnęli 🙂 Tak sobie myślę, że fakt iż chciałem rozdać od Państwa prezenty jak już będę miał wszystkich w placówce był bardzo dobrym pomysłem. Ta główna ekscytacja czasem świąt trochę im już minęła, dlatego niespodzianka naprawdę mega ich ucieszyła 🙂 Jak trochę ochłonęli przychodzili do mnie i do wychowawców chwaląc się co podostawali 🙂 Niektórzy od razu zakładali na siebie to co otrzymali, snuli plany co sobie kupią za vouchery 🙂 Powiem Pani, że w trakcie spotkania profilaktycznie zapytałem dzieci czy nie maja ochoty sfotografować się z prezentami i w ramach podziękowania przesłałbym fotkę do przedszkola, ale tak jak się spodziewałem, aplauzu nie było 🙂 Pani Dyrektor, jeszcze raz serdecznie dziękuję Pani i koordynatorom akcji za zorganizowaną akcję, w imieniu wychowanków, moim 🙂 i Zespołu Pomocnej Dłoni, bardzo  proszę o przekazanie informacji Rodzicom, Dzieciom, Nauczycielom i wszystkim pracownikom, że paczki sprawiły ogromną radość naszym wychowankom, życzymy Państwu wszystkiego co tylko najlepsze w Nowym Roku 🙂Zadora GrzegorzKoordynator DDPD w Olkuszu Podziękowania dla Dzieci i ich Rodzin        Muchomorki  – Zosia Kopa, Stanisław Karoń           Skrzaty – Hanna Barczyk, Emilia, Laura, Oliwia Hagno, Kalina Hajduk, Karolina Jurczyk, Jan Maciąg, Hanna Marek, Emilia Mossór, Franciszek Murdzek, Wojciech Osowski, Patryk Piątek, Aleksander Piwowarczyk, Julia Polan, Franciszek Rosół, Erik Rudchyk, Zuzanna Skubis, Maja Stawiarska, Izabela Szewczuk, Maja Tyrańska, Antoni Wójcik, Marcel Wypart Malinki – Filip Bójko, Jasiu Dudzik, Marianna Karoń, Stanisław Kleta, Amelia Ostrowska, Daniel Mrówka   Motylki – Amelia Mordarska Jagódki –  Lena Czajka,  Amelka Górnisiewicz, Adam Grzanka, Alicja Imielska,Tymoteusz Kaczmarczyk, Jowitka Kajdan, Jan Karoń, Stasiu Kruszenko, Dominik Matusiak, Robert Matusiak, Antoni Palski, Martynka Poczęsny, Liliana Swędzioł, Maciej Tomsia, Bernard Trzpil, Szymon Witkowski,  Basia Wróbel,  Maja Wydmańska  Biedronki – Diana Birecka, Alicja Draba, Wojciech Kardas,  Jędrzej Kleta, Helena Maciąg, Lena Mordarska,  Kuba Osowski, Bartek Stawiarski, Ignacy Tomsia, Kinga Wysmułek,  Wiktoria Zachariasz                                                 Z  WAMI WSZYSTKIE  MARZENIA  SIĘ  SPEŁNIAJĄ.  JESTEŚCIE  ANIOŁAMI.Z podziękowaniami koordynatorzy akcji: Paulina Curyło, Katarzyna Gęgotek, Małgorzata Leś oraz Ewelina Maryszewska – Polan                                                        Podziękowania dla Wychowawców –  Ewelina Maryszewska-Polan, Jolanta Szczepańska, Paulina Curyło, Katarzyna Gęgotek, Małgorzata Głowacka, Sylwia Jeziorowska, Dorota Kuc, Małgorzata Leś, Agnieszka Matysek, Justyna Wiejaczka, Ilona Słowik Przedstawicieli Rady Rodziców –  Ilona Mamoń-Wysmułek,  Rosół Karolina, Kardas Aleksandra, Wójcik Marta,  Marek Milena,   Kruszenko Katarzyna,   Bagińska Izabela, Grzanka Anna Wszystkich Pracowników Przedszkola im. Jasia i Małgosi w Kluczach – Beata Fiołek, Magdalena Czopek, Magdalena Machałek, Joanna Trzcionkowska, Anna Majcherczyk, Aneta Kubik, Barbara Nawara, Jolanta Wójcik, Dorota Kowal, Jolanta Lubach, Renata Kulanty, Małgorzata Ściążko, Waldemar Sadurski oraz Anonimowych Darczyńców zaangażowanych w akcję ORAZ  DARCZYŃCOM ANONIMOWYM DZIĘKUJEMY !!!                                              [...]
19 lutego, 2023Początek roku w grupie Malinki był pełen atrakcji. Pojechaliśmy na wycieczkę do Olkusza do Miejskiego Domu Kultury i obejrzeliśmy przedstawienie teatralne pt. Rumacajs,  w wykonaniu aktorów z Wrocławia. Była to wspaniała rozrywka oraz bezpośredni kontakt ze sztuką teatralną. Dzieci jako widzowie, kształtują wrażliwość estetyczną, spostrzegawczość i umiejętność koncentracji. Zdobyły wiedzę o teatrze, analizowały i interpretowały przebieg wydarzeń. Była to twórcza i przyjemna lekcja kształtowania  odbiorcy teatralnego. Dzień Babci i Dziadka. Kolejnym wydarzeniem było spotkanie z Babciami i Dziadkami w sali Malinki. Dzieci zaprezentowały przedstawienie artystyczne przepełnione wiązanką serdecznych życzeń. Była to bardzo ważna uroczystość, która wzmocniła więzi z najbliższymi, pogłębiła szacunek dla osób starszych i okazja do wspólnego spędzenia czasu, poprzez radosne  przeżywanie styczniowego Święta Babci i Dziadka. Wszystkiego Najlepszego życzymy Państwu. Tłusty Czwartek – Spotkanie z Rodzicami. Zainaugurowaliśmy nowe wydarzenie, pełne rozrywki uśmiechu, tańca i degustacji słodkich łakoci. Dzieci poznały nowe obrzędy i tradycje polskie a Rodziców włączyliśmy bezpośrednio w życie przedszkola. W komediowym przestawieniu, dzieci rozwijały ekspresję słowną a podczas śpiewu i tańca zaprezentowały swój talent prezentacji na scenie. Panowała miła, radosna atmosfera a muzyka taneczna poderwała do tańca wszystkich chętnych Rodziców. Uczestnictwo dzieci w zabawach ruchowych z elementami tańca i rytmiki metodą R.Labana ,W.Sherborn, C.Orffa oraz współczesnego aerobiku, zaowocowały doskonałą interpretacją muzyki w tańcu i były widowiskiem przedstawiającym ekspresję twórczą dzieci. To był bal nad bale i huczne zakończenie karnawału. Liczymy na kolejne spotkania. Dziękujemy za liczne podziękowania i gratulacje. [...]
2 lutego, 2023Tempo rozwoju dziecka zależy od wielu czynników i jest ono różne u każdego dziecka. Każda niepokojąca sytuacja u dzieci w podobnym wieku powinna budzić zainteresowanie rodziców i wychowawców.  Dzieci, które pierwszy raz przyszły do przedszkola bardzo różnią się w zakresie opanowania czynności samoobsługowych. Maluchy często nie potrafią samodzielnie wykonać czynności samoobsługowych i higienicznych. Należy otoczyć je szczególną opieką i pomocą, zachęcać do podejmowania wszelkich działań i wysiłku. Najbardziej skutecznymi metodami, które wyrabiają u dzieci samodzielność jest pokaz i ćwiczenia. Oprócz zachęty do wykonywania czynności samoobsługowych można zastosować system nagród – zachęci to dziecko do dalszych działań. Dzieci w starszych grupach wiekowych doskonalą swoją sprawność podczas zabaw tematycznych. Dobrze jest dostarczać dziecku różnych rekwizytów, które stworzą możliwość doskonalenia pożądanych sprawności. Rozwój społeczny i odporność emocjonalna również kształtuje się różnie u każdego dziecka. Trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami mają dzieci nieśmiałe jak i te, które nie potrafią podporządkować się regułom panującym w grupie. Należy na bieżąco korygować takie zachowania, ustalić zasady i normy, zachęcać do rozwiązywania problemu na drodze kompromisu, dostarczać przykładu z literatury, ukazując postawy i zachowania godne naśladowania.  Doskonałym wzmocnieniem pozytywnych zachowań jest pochwała dziecka. Dzieci nieśmiałe można wspomagać, np. wyróżnieniem go na tle grupy, innych dzieci, dać mu do zrozumienia, że potrafi ono zrobić coś ciekawego, fajnego co widzą i doceniają inni. Przede wszystkim pozytywne kontakty z rówieśnikami i akceptacja kolegów/koleżanek spowodują, że dziecko chętnie zacznie chodzić do przedszkola i podejmować wszelkie aktywności. Rozwój intelektualny wraz z pojęciami matematycznymi dobrze jest wspierać poprzez utrwalanie i wykorzystywanie umiejętności matematycznych w różnych sytuacjach życia codziennego. Zabawy ruchowe kształtują orientację w schemacie ciała i przestrzeni a zajęcia plastyczne są doskonałą okazja do utrwalania orientacji na kartce papieru. Opanowanie podstawowych pojęć matematycznych jest najskuteczniejsze gdy dziecko działa na konkretach i wykorzystuje zdobyte już wiadomości w praktyce. Wiele informacji można przekazać dziecku za pomocą symboli, umownych znaków. Dzieciom, które rozpoznają symbole łatwiej będzie nauczyć się znaków działań matematycznych. Wspomaganie rozwoju mowy – oceny prawidłowej artykulacji i korygowanie wad wymowy powinien dokonywać specjalista – logopeda. Rolą nauczyciela a także rodzica jest wspomaganie rozwoju mowy w zakresie kształcenia percepcji słuchowej, nawyków właściwego oddychania, usprawniania aparatu artykulacyjnego, rozwijanie wypowiedzi słownych. Rozwijanie percepcji słuchowej – ćwiczenia powinny obejmować kształcenie wrażliwości słuchowej (rozróżnianie i naśladowanie dźwięków, określanie ich źródła, kierunku, natężenia). Przykładowe zabawy to: zagadki słuchowe, wyszukiwanie dwóch przedmiotów wydających taki sam dźwięk, powtarzanie słyszanego rytmu, ćwiczenia rytmiczne przy muzyce itp.) Z dziećmi mającymi trudności w dokonywaniu analizy i syntezy słuchowej powinniśmy prowadzić ćwiczenia wg zasady: najpierw zabawy z wykorzystaniem konkretnych przedmiotów lub ich obrazków, potem stopniowo przechodzimy do materiału werbalnego zachowując ustaloną kolejność: najpierw wyróżniamy zdania, następnie wyrazy w zdaniu, potem sylaby w wyrazie a na końcu głoski. Ćwiczenia rozwijające analizę i syntezę głoskową prowadzimy ze starszymi dziećmi. Rozwijanie percepcji wzrokowej ma znaczenie w opanowaniu nauki czytania i pisania. Z najmłodszymi dziećmi powinno grać się w loteryjki obrazkowe, porównywać obrazki, układać puzzle składające się z kilku dużych elementów itp. Dzieci starsze powinny dostrzegać drobne szczegóły na obrazkach, układać obrazki pocięte na części różnego kształtu, odtwarzać wg wzoru i z pamięci układy figur, klocków, dobierać w pary jednakowe symbole i znaki. Sprawność motoryczna dzieci można wspierać poprzez zachęcanie do aktywności ruchowej i udostępnianie sprzętu sportowego. Naturalną formą ćwiczeń są zabawy organizowane na powietrzu, tory przeszkód. Dzieci, pokonując przeszkody ćwiczą zręczność i wytrwałość  w dążeniu do celu. Sprawność manualną i grafomotoryczną stymulować można poprzez: dostarczanie zabawek manipulacyjnych, zachęcanie do wykonywania czynności samoobsługowych, układanie z drobnych elementów (mozaiki, przybijani), gry zręcznościowe, zabawy paluszkowe, nawlekanie na sznurek, lepienie, wydzieranie, wycinanie itp. Należy dzieciom proponować ćwiczenia graficzne na miarę ich możliwości: rysowanie po śladzie, kropkach, obrysowywanie szablonów, kalkowanie, uzupełnianie obrazka liniami poziomymi, pionowymi, ukośnymi. W rozwoju dziecka należy pamiętać również o poszerzaniu zasobu wiedzy o otoczeniu społecznym i przyrodniczym. [...]
12 stycznia, 2023     Ruch jest takim przejawem życia, który towarzyszy człowiekowi od chwili narodzin. Jest czynnikiem kształtującym organizm człowieka i jego funkcje. Aktywność fizyczna jest szczególnie ważna u dzieci, które znajdują się w fazie intensywnego wzrostu, wzmacniania i doskonalenia. Aktywność powinna być rozwijana już od najmłodszych lat. Ograniczenie aktywności ruchowej jest zdecydowanie niekorzystne, gdyż opóźnia rozwój dziecka. Należy pamiętać, że aktywność ruchowa to ważny element: · prawidłowego rozwoju organizmu, jego układów i narządów;                                               · rozwijania funkcji i wydolności organizmu;                                                                              · tworzenia poprawnej postawy i budowy ciała;                                                                           · przystosowanie do życia w otaczającym środowisku przyrodniczym i społecznym;                   · zapobieganie chorobom;                                                                                                             · rozwoju psychicznego i społecznego;                                                                                        · terapii wielu zaburzeń i chorób.      Ruch sprzyja także rozwojowi umysłowemu oraz kształtowaniu woli i charakteru. Ruch trenuje nie tylko mięśnie, lecz również umysł i psychikę. Dostarcza doświadczeń przestrzeni, czasu, schematu własnego ciała, koordynacji wzrokowo – ruchowej, wyostrza zmysł wzroku i słuchu. Dzieci w ruchu poznają nowe przestrzenie i jej granice, nie tylko w rozumieniu otoczenia fizycznego, lecz także społecznego. Zespołowe gry i zabawy ruchowe uczą umiejętności społecznych: współdziałania w grupie, zdrowego współzawodnictwa, umiejętności radzenia sobie z sukcesem i porażką, rozwiązywania konfliktów, dokonywania wyboru i krytycznego patrzenia na siebie, podporządkowania celów jednostki – celom grupy. Ruch w sferze społeczno – wychowawczej kształtuje życzliwy stosunek do ludzi, przyczynia się do wzrostu zainteresowań oraz uczy konsekwencji w osiąganiu celów. Dlaczego warto ćwiczyć i być aktywnym fizycznie? Ruch sprawia, że dzieci mogą: a) rozładować nadmierną energię;                                                                                               b) dotlenić się – mózg stanowi tylko 2 % wagi ciała człowieka, ale potrzebuje ok. 25 % tlenu. Świeże powietrze poprawia znacznie koncentrację uwagi;                                               c) trenować zmysł równowagi – dzięki huśtaniu się, balansowaniu na murkach, chodzeniu po leżącej na ziemi linie, jeździe na rolkach, deskorolce, rowerze dzieci ćwiczą równowagę;         d) ruch jest lekiem na bezsenność – umiarkowane ćwiczenia mogą zlikwidować kłopoty ze snem. To dobry lek na bezsenność i nocne niepokoje. Poprawa snu jest efektem psychicznego i fizjologicznego odprężenia po wysiłku. Dzieci nadpobudliwe, wrażliwe oraz nocne marki będą łatwiej zasypiały i spokojniej spały, jeżeli w ciągu dnia dostarczymy im okazji do intensywnego ruchu.                                                                                                                    e) polepsza nastrój – ćwiczenia fizyczne poprawiają stan układu nerwowego i wpływają na układ hormonalny. Dlatego ruch polepsza nastrój i przepędza ponure myśli, pomaga uspokoić emocje, rozładowuje napięcie i stres, ułatwia relaks. Podczas wysiłku fizycznego w mózgu powstają endorfiny zwane hormonami szczęścia.                                         f) rozwijać samodzielność, równowagę emocjonalną, hart psychiczny, odporność na stres, umiejętność psychicznej adaptacji do zmieniających się warunków, poczucie odpowiedzialności, zdyscyplinowanie i wytrwałość w pokonywaniu trudności.      Ruch pozwala ponadto zapobiegać wielu chorobom, takim jak: wady postawy, nerwice, otyłość, niewydolność mięśniowa, cukrzyca itp. Aktywność fizyczna jest najlepszym antidotum na wiele dolegliwości związanych z cywilizacją. Wygodny tryb życia w komforcie cywilizacyjnym, stronienie od rekreacji ruchowej i sportu są najważniejszymi przyczynami nieprawidłowości rozwojowych, wad postawy, nerwic, otyłości, niewydolności mięśniowej, zaparć, cukrzycy, choroby nadciśnieniowej i wielu innych tzw. „chorób cywilizacyjnych”. Ortopedzi ostrzegają, że wśród najmłodszych coraz częściej występują wady postawy: skrzywienie kręgosłupa, koślawe kolana i płaskostopie. Dzieci potrzebują więcej ruchu. Jest on naturalną potrzebą człowieka, która została stłumiona przez złe nawyki cywilizacyjne. Dzieci coraz więcej czasu spędzają przed telewizorem czy komputerem. Każde dziecko musi mieć czas i okazję by biegać, skakać, grać w piłkę, wędrować po lesie, pływać, wspinać się. Co robić, aby pomóc dzieciom, które unikają aktywności ruchowej? · Przede wszystkim należy stwarzać okazje do ruchu i razem z dzieckiem bawić się.               · Trzeba szukać takich form aktywności, które sprawiają dziecku zadowolenie i radość.          · Podczas wspólnych zabaw należy dzieci motywować, zachęcać poprzez przekonywanie i chwalenie za najdrobniejszy sukces.                                                                        Nigdy nie wolno zmuszać dziecka do aktywności fizycznej, natomiast warto znaleźć wśród rówieśników dziecko z takimi samymi możliwościami ruchowymi i w trakcie wspólnych  zabaw (ćwiczeń) chwalić za podejmowane próby. Dzięki temu wzrośnie samoocena dziecka a z czasem i satysfakcja z pokonywania własnej słabości.      Wskazówki dla rodziców: · bądź dla dziecka przykładem – sam/sama podejmuj aktywność fizyczną;                                 · planuj i organizuj aktywność ruchową wspólnie z dzieckiem;                                                  · stwórz dziecku warunki do podejmowania aktywności fizycznej;                                           · pozwól dziecku na samodzielny wybór rodzaju aktywności;                                                    · rozmawiaj, dowiedz się dlaczego dziecko lubi bądź nie lubi uprawiać sportu;                         · chwal za podejmowanie aktywności ruchowej;                                                                        · doceniaj wysiłek dziecka, motywuj go do podejmowania dalszych aktywności ruchowych.      Aktywność fizyczna ma bardzo pozytywny i duży wpływ na zdrowy i prawidłowy rozwój każdego człowieka. Zwłaszcza dzieci, których potrzeby ruchowe są wielkie (średnio 5 godzin dziennie), powinny wykorzystywać każdą okazję na uprawianie aktywności ruchowej jak i aktywny odpoczynek. Ważne jest by przede wszystkim dorośli dawali dzieciom dobry przykład dbania o swoje ciało i zdrowie oraz sprawność fizyczną i psychiczną. Uczmy je prawidłowych nawyków i wzorców ruchowych. Pomóżmy im poznawać możliwości ludzkiego ciała i odkrywać tajemnice skryte w ich małych organizmach. [...]
Uczenie poprzez zabawę

Stososujemy innowacyjne metody i formy pracy z wychowankami, które wspierają rozwój  i wczesną edukację dzieci od trzeciego do szóstego roku życia.

Rozwój wczesnej edukacji

Staramy się wspomagać dziecko w jego indywidualnym rozwoju poprzez kreatywne rozwijanie jego potencjału twórczego oraz wiary we własne siły i możliwości.

Najlepsza opieka

Tworzymy warunki umożliwiające osiągnięcie „gotowości szkolnej” i bezstresowe przekroczenie progu pierwszej klasy w szkole.

Organ prowadzący
oraz nasi przyjaciele i partnerzy:
pl Polish
X
Skip to content